Όπου δεν πίπτει Λόγος (id est κοινή λογική) πίπτει ράβδος και... πολυεθνική. Εξηγούμεθα: Τόσο καιρό, στην Ειδομένη, όπου έχουν εγκλωβιστεί χιλιάδες μετανάστες που δεν τους επιτρέπεται η είσοδος στα Σκόπια, δεν είχε γίνει καμία προσπάθεια απώθησης ή γενικότερου συμμαζέματος μιας κατάστασης που έχει φέρει στα κάγκελα την τοπική κοινωνία. Αλλά, μόλις η Hewlet Packard και καμιά δεκαριά άλλες πολυεθνικές αποφάσισαν να μην χρησιμοποιούν τις δικές μας γραμμές τρένου για τη μεταφορά των προϊόντων τους, αλλά να μεταφέρουν τα logistics τους αλλού επειδή η σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη έκλεισε από τους μετανάστες, έγινε το μεγάλο ντου, έδιωξαν τους δημοσιογράφους, έπεσε η σχετική ράβδος και άνοιξε η γραμμή...

Τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της Ειδομένης, παρεμπιπτόντως, ουδείς άκουσε. Αλλά τις διαμαρτυρίες των πολυεθνικών, ε, δεν είναι δυνατόν να μην τις λάβεις σοβαρά υπ' όψιν. Τι αριστερή κυβέρνηση είσαι! Και φυσικά, όταν αφήνεις ένα πρόβλημα να διογκωθεί, μετά πρέπει να δράσεις πιο δυναμικά για τη λύση του -αν θεωρείται λύση το ξυλοφόρτωμα των έρμων εκεί πάνω.

«Σύσσωμη η λιμενική και μεταφορική βιομηχανία της Ελλάδας μιλάει για ανυπολόγιστη καταστροφή σε επίπεδο αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης, καθώς και για άμεσες ζημίες δεκάδων εκατομμυρίων όχι μόνον από διαφυγόντα κέρδη αλλά από τις μέχρι τώρα καθυστερήσεις και ακυρώσεις συμβολαίων και εγγυητικών επιστολών, που είτε απειλούνται άμεσα με κατάπτωση είτε έχουν ήδη καταπέσει», σημειώνει η εφημερίδα «Καθημερινή». 

Το ζήτημα, όμως, είναι το εξής: πρέπει να κλαψουρίσουν οι πολυεθνικές για να ξεκουνηθεί η κυβέρνηση; Η κατάσταση στην Ειδομένη είναι τραγική και από ανθρωπιστικής πλευράς αλλά και από οικονομικής για τη χώρα μας. Το μεταναστευτικό μάς έχει στοιχίσει ανυπολόγιστα, τόσο στη διαπραγματευτική μας τακτική -αφού επιτρέπουμε να το ορθώνουν οι δανειστές κάθε τρεις και λίγο ως ελληνικό φταίξιμο- και από την άλλη αναρωτιέμαι τι σημαίνει εθνική κυριαρχία αν τα θαλάσσια σύνορά μας τα φυλάει η FRONTEX. 

Δηλαδή, εμείς στέλνουμε τους μπάτσους μας στην Ειδομένη, και η Ευρώπη τους δικούς της σε εμάς. Οι άνθρωποι υποφέρουν και φως στο τούνελ δεν υπάρχει, ούτε του τρένου που θα περνούσε από τις γραμμές της Ειδομένης. Οι επιπτώσεις είναι ανυπολόγιστες, και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Ευτυχώς που έχουμε τα λαμπρά μας ολυμπιακά ακίνητα -το ολυμπιακό πνεύμα της Δασκαλάκη και της εθνικής ντόπας χρησίμευσε τελικώς- και θα στεγάσουμε κάποιους μετανάστες. Για φανταστείτε να τα χρησιμοποιούσαμε για τον σκοπό που φτιάχτηκαν εξ αρχής, δεν θα είχαμε τι να τους κάνουμε τόσους ανθρώπους...