Στις πλαγιές της Ζήριας, γνωστής και ως Κυλλήνη, είναι χτισμένο το μοναστήρι του Αγίου Βλασίου. Αυτά τα βουνά γνωρίσαμε την Κυριακή 29 Μαΐου στη μονοήμερη εκδρομή μας. Σκοπός μας να τελέσουμε λειτουργία μετ` αρτοκλασίας, να κοινωνήσουμε και να ψάλλουμε με τις καλλίφωνες-γλυκύτατες μοναχές τη θεία λειτουργία στην ιερά μονή. Στα Τρίκαλα της Κορινθίας σύμφωνα με την παράδοση γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος, προστάτης της Κεφαλλονιάς. Ένα μισοκατεστραμμένο καλύβι λέγεται ότι ήταν το σπίτι του. Ένας άλλος όμως άγιος που μεγάλωσε στην Καππαδοκία αλλά ασκήτεψε στην Κυλλήνη είναι ο Άγιος Βλάσιος.

Το μοναστήρι του Αϊ-Βλάση άρχισε να χτίζεται το 1400. Λουσμένο από τον καθαρότατο ήλιο, περιτριγυρισμένο από τα πανέμορφα λουλούδια και τα πελώρια πλατάνια, συνεχίζει να χαρίζει δροσιά στους επισκέπτες του. Είναι γυναικείο και το καθολικό του φημίζεται για το αξιόλογο τέμπλο του 17ου αιώνα

Αυτή τη δροσιά νιώσαμε το πρωινό της Κυριακής όταν φτάνοντας στη μονή μάς υποδέχτηκαν οι μοναχές της. Η λειτουργία άρχισε και το εκκλησιαστικό τμήμα της χορωδίας μας ψάλλοντας τη θεία λειτουργία μαζί με τις μοναχές -αηδόνια της μονής τις λένε εκεί- χαρίσαμε στους επισκέπτες στιγμές ψυχικής ανάτασης.

Η επιβλητικότητα του μοναστηριού σε μεταφέρει κάπου ψηλά, σε συγκινεί και δε σε αφήνει να σκεφτείς τα ταπεινά και τα εγκόσμια.

Ο παπα-Πέτρος στο αξιόλογο κήρυγμά του τόνισε την αξία της ευαγγελικής περικοπής που αναφερόταν στη Σαμαρείτιδα και αναφέρθηκε στην επέτειο της άλωσης της Κων/πολης το 1453 μ.Χ. από τους Τούρκους. Μας κάλεσε να κρατήσουμε στις καρδιές μας την αγάπη, την κατανόηση, την ελληνικότητα και να αγωνιστούμε για τα ιδανικά που μας κάνουν καλύτερους ως άτομα.

Η λειτουργία τελειώνει. Ακολουθεί η μοναστηριακή φιλοξενία που ξεπερνά τις δυνατότητες της μονής. Οι γλυκές μορφές των μοναχών μας οδηγούν στο ασκηταριό, στους γύρω χώρους, στο αρχονταρίκι. Κειμήλια του αγώνα, των Νοταραίων, κοσμούν τις προθήκες της αίθουσας, χώροι γεμάτοι καλαισθησία, λουλούδια, αρχοντιά.

Βρισκόμαστε κάτω από έναν πελώριο πλάτανο στην αυλή του μοναστηριού που μπορεί να φιλοξενήσει πολλούς επισκέπτες στα χτιστά τραπέζια και καθίσματα! Όλοι μας απολαμβάνουμε τα εδέσματα που ετοιμάσαμε και οι μοναχές προσφέρουν την καθιερωμένη μακαρονάδα τους.

Δίπλα μας η χαράδρα του ποταμού Σήθα με άφθονα νερά που κατρακυλούν από παντού. Είναι πράγματι μαγεία να ακούς, να βλέπεις, να αισθάνεσαι τη δροσιά στο σώμα σου και προσπαθείς να διώξεις μακριά τη σκέψη ότι σε λίγες ώρες θα επιστρέψεις στο Άργος με τις ζέστες του. Αγναντεύουμε τα αντικρινά χωριά των Τρικάλων, Μάρκασι, Στύλια, Παναρίτι, σκαρφαλωμένα και τα τρία στην πλαγιά του βουνού, πνιγμένα στο πράσινο.

Η ώρα της αναχώρησης φτάνει. Αφήνουμε πίσω μας τη μονή με τις ομορφιές της, τη δασόφυτη αγκαλιά της Ζήριας, τα πλούσια νερά του Σήθα.

Κατηφορίζουμε προς το Ξυλόκαστρο για τον απογευματινό μας καφέ. Βρισκόμαστε δίπλα στα πεντακάθαρα νερά του Κορινθιακού, στον διάσημο Πευκιά. Το μοναδικό αυτό πευκοδάσος χαρίζει ζωή σε 83 διαφορετικά είδη χλωρίδας και τα υπέργηρα πεύκα του μετρούν περίπου 130 χρόνια ζωής.

Το προσκύνημα στη μονή του Αγίου Βλασίου ήταν ανακούφιση ψυχής. Η γνώση των θρύλων και των τοπικών δοξασιών για τον μαγευτικό και εντυπωσιακό όγκο της Κυλλήνης μας κάνουν να σκεφτούμε ότι ο Κυλλήνιος Ερμής, θεός του εμπορίου, θα προστατέψει τα μυαλά υπευθύνων και μη από τα λάθη μιας αναπτυξιακής λογικής που αρχίζει να φαίνεται με τη μορφή σαλέ, εξοχικών κατοικιών και αμφιβόλου αισθητικής κτίσματα, επισκιάζοντας τις παραδοσιακές γεροδεμένες κατασκευές και τα λιτά πέτρινα σπίτια που μοιάζουν με παλαιικά στολίδια μονάκριβα και πολύτιμα.

Η Μικτή Χορωδία συνεχίζει τις εκδηλώσεις της. Το Σάββατο 4 Ιουνίου είναι καλεσμένη να τραγουδήσει μαζί με τις χορωδίες της Λειβαδιάς, του Περάματος, της Αταλάντης, του Ελληνικού, της Καλλιθέας, του Αλίμου και των Σπάτων-Αρτέμιδος στο 2ήμερο 17ο φεστιβάλ του Δήμου Αγίας Παρασκευής στο αμφιθέατρο «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ».

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΓΟΥΣ «ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ»