Ζούμε στον μεσαίωνα, υπό την έννοια ότι αναζητούμε τους μύθους ή βαφτίζουμε ως μύθο την πραγματικότητα, προκειμένου να μην την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια, δηλαδή ως πραγματική κατάσταση. Και μαθαίνουμε να αγαπάμε ιστορίες σύγχρονης ιπποσύνης, δοσμένες, ή πλασαρισμένες, με τον παλιό καλό τρόπο.

«Adults in the room: My battle with Europe’s Deep Establishment» (κατά λέξη, «Ενήλικοι στο δωμάτιο: Η μάχη μου με το βαθύ καθεστώς της Ευρώπης», «Ανίκητοι ηττημένοι» στα ελληνικά) είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Γ. Βαρουφάκη. Το οποίο, απ' ό,τι φαίνεται, είναι πιο προσωπικό από τα προηγούμενα. Εντελώς «δικό του». Εξάλλου, η διαπραγμάτευση εκείνου του δραματικού καλοκαιριού ήταν υπόθεση δική του, προσωπική -«my», αναφέρει στον τίτλο. 

Όχι μιας εκλεγμένης κυβέρνησης; Όχι ενός κυβερνητικού επιτελείου;

Όχι μιας ολόκληρης χώρας που έδωσε ένα απίστευτα υψηλό ποσοστό στην «πρώτη-φορά-αριστερά» για να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία με τους δανειστές;

Ήταν, λοιπόν, προσωπική υπόθεση του Γιάννη με ένα «ν». Γι' αυτό ίσως και η αδικαιολόγητη αγένεια με την οποία αντιμετώπιζε συχνά ο Γιάνης τους συνομιλητές του. Ήταν μια προσωπική υπόθεση από την οποία ο Γ. Βαρουφάκης ζει και βιοπορίζεται σήμερα: Καλεσμένος σε πανεπιστήμια, εκδίδοντας βιβλία, ιδρύοντας την κίνηση DiEM25.. Από τη διαπραγμάτευση, ή μάλλον τη μάχη, όπως λέει ο ίδιος, που έδωσε με το βαθύ καθεστώς της Ευρώπης, βγήκε κερδισμένος, παρά το γεγονός ότι την έχασε για τη χώρα!

«Ακούσατε! Ακούσατε! Ελάτε να διαβάσετε για το πώς ο Γιάνης πάλεψε με το Θεριό του καθεστώτος της Ευρώπης! Πάλεψε με τον δράκο, αλλά, αλίμονο! δεν τα κατάφερε! Όμως βγήκε ζωντανός! Ελάτε να ακούσετε!»

Ο Πολ Μέισον στον «Guardian» (δείτε ΕΔΩ) εγκωμιάζει και τον κ. Βαρουφάκη και το βιβλίο του. Μάλιστα, λέει ότι το βιβλίο του συγκρίνεται με τα μεγαλύτερα πολιτικά απομνημονεύματα όλων των εποχών. Και εξηγεί ότι προς τιμήν του, ο Βαρουφάκης αρνήθηκε να συμμετάσχει στο σύστημα που υπαγορεύει ότι δεν κυβερνούν οι εκλεγμένοι πολιτικοί, αλλά η Wall Street και τα Hedge funds, οι δισεκατομμυριούχοι και τα μέσα ενημέρωσης.

Μάλιστα... Ιππότης με πολιτικό ήθος ο Γιάνης. Όχι σαν τον παλιό του συμπολεμιστή Αλέξη που αντικαθιστά τη... γάτα των Ιμαλαΐων με τον Ιβάν τον τρομερό...

Ελπίζω το βιβλίο να περιέχει έστω ψήγματα αυτοκριτικής. Επειδή ο Γιάνης, παρά το γεγονός ότι πήρε την υπόθεση πάνω του, ή έτσι θέλει να πιστεύουμε ο εκδοτικός του οίκος, συνήθως αρκείται στο να αποκαλύπτει σκανδαλιστικές λεπτομέρειες. Ο άπειρος πολιτικός βρέθηκε για πρώτη φορά στο κέντρο των εξελίξεων και θέλει τώρα να μοιραστεί όλα τα θαυμαστά που είδε και άκουσε με εμάς τους ανίδεους. Αυτή την εντύπωση δίνει σε κάθε του συνέντευξη: «Ελάτε να σας πω τι είδα, τα μάτια της Μέρκελ βγάζουν φωτιές!».

Το βαθύ καθεστώς της Ευρώπης υπάρχει. Αλλά η προσπάθεια που επιχειρείται από τον Γ. Βαρουφάκη και τον εκδοτικό του οίκο να πλασαριστεί σαν θεριό το οποίο καταπίνει ιππότες τον έναν μετά τον άλλον στρεβλώνει την πραγματικότητα.

Ούτε ο Σόιμπλε ούτε η Μέρκελ είναι μυθικά τέρατα τα κεφάλια των οποίων πρέπει να κοσμήσουν τη Βουλή.

Πολιτικοί είναι και καλά θα κάναμε να είχαμε ικανούς πολιτικούς να τους αντιμετωπίσουν.

Γαλανιάδη Εύα