Θα προτιμούσα, όπως οι περισσότεροι πολίτες, φαντάζομαι, το 2015 αντί για τη «δημιουργική ασάφεια» ο τότε υπουργός μας Γ. Βαρουφάκης να είχε επιλέξει τη σαφήνεια όταν απευθυνόταν στους Έλληνες και στους δανειστές. Να μην το έπαιζε μάγκας στα σαλόνια -και μάλιστα φορώντας λαχούρια, θυμίζοντας κάτι από Παράβα στην ομώνυμη ταινία. Να παρατηρούσε τους συνομιλητές του προτού μιλήσει και εκθέσει μια ολόκληρη χώρα.

Αλλά σε εκείνη την περίπτωση θα είχαμε να κάνουμε με έναν άλλον άνθρωπο και όχι με έναν εγωιστή νάρκισσο που μάγεψε τον Αλέξη με την πειθώ του. Ο οποίος, όπως παραδέχτηκε στον «Guardian», ήταν μικρός και άμαθος, μωρέ μου.

(Ενώ τώρα τού ήρθε η σοφία μαζεμένη!)

Ο Γ. Βαρουφάκης πρέπει να είχε απολαύσει στο έπακρο τον διορισμό του στη θέση του υπουργού Οικονομικών και την «μπούκα» του στις αίθουσες συνεδριάσεων. 

«Μπήκες στην πίστα σαν άγριο παγώνι», που λέγαν οι Κατσιμιχαίοι.

Αν μη τι άλλο, τη σαφήνεια, κι ας μην ήταν... δημιουργική, την άξιζαν και οι πολίτες και οι δανειστές. Αντί για αυτό, ο Γιάννης με το ένα «ν» επέλεξε να είναι δημιουργικά ασαφής, λες και ήταν δεξιοτέχνης της fusion cuisine. Και αυτά τα fusion μαγειρέματα -αμ παραδοσιακός μουσακάς με μελιτζάνα αμ αβγό ψημένο στο άζωτο, κάπως έτσι έμοιαζε η «πολιτική» του- τα έκανε από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Τώρα, ο Γιάννης με το ένα «ν», τοποθετημένος από τον εαυτό του και από τους συν αυτώ ψηλά σε ένα βάθρο από όπου βλέπει τα γεγονότα, τα παλιά και τα τωρινά, μην σας πω και τα μελλούμενα, γράφει το ένα βιβλίο πίσω από το άλλο και προβαίνει σε ασύλληπτες για τους κοινούς θνητούς πρώην υπηκόους του αποκαλύψεις και μάλιστα δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω. Αποκαλύπτει κάτι για το μοιραίο 2015 ο Βαρουφάκης, απαντά ο Αλέξης και  ανταπαντά εντός δεκαλέπτου ο πρώην υπουργός.

Πρεμούρα για σαφήνεια τον έχει πιάσει τον μέγα σεφ της fusion κατόπιν εορτής. Πρεμούρα που φτάνει έως του σημείου ολόκληρος πρώην υπουργός Οικονομικών να λέει ότι ηχογραφούσε τους πάντες και τα πάντα. Αυτό σημαίνει ότι ο Γιάννης με ένα «ν» πήγε να υπουργίσει όχι για να υπηρετήσει τους πολίτες, αλλά «για να τους δείξει αυτωνών (Σόιμπλε και Σία) που νομίζουν ότι ξέρουν και οικονομικά, οι υπαλληλίσκοι, οι άχρηστοι!».

Μόνο που οι δανειστές δεν ήταν εκεί για να αποδείξουν το εκτόπισμά τους και τα πτυχία τους, αλλά για να κάνουν πολιτική. Δεν ήταν μια θεωρητική κουβέντα και αυτό ο Γιάννης με ένα «ν» δεν το δέχτηκε ποτέ, επειδή σαν άγριο παγώνι δεν έβλεπε πέρα από τους χρωματισμούς των φτερών του -παρντόν, των λαχουριών του.

Αλέξη, τώρα θα κατάλαβες ότι τα άγρια παγώνια βγάζουν τα μάτια των άλλων πουλιών, ε;

Γαλανιάδη Εύα