«Προϋπολογισμός: Πληθαίνουν οι φόροι, λιγοστεύουν τα έσοδα. Πλεονάσματα απ’ το βουνό των απλήρωτων υποχρεώσεων για τις ανάγκες του πελατειακού κράτους»

Με το προσχέδιο του Προϋπολογισμού που αναφέρει υστέρηση εσόδων 1,86 δισ. για το 2017, επιβεβαιώνονται δυστυχώς οι εκτιμήσεις μας (πρώτη η Δημοκρατική Ευθύνη έκανε στις 21 Σεπτέμβρη) πως η υστέρηση 1,7 δισ. στο οκτάμηνο έχει δομικό και όχι προσωρινό χαρακτήρα, όπως υποστήριζε η Κυβέρνηση.

Τα κυβερνητικά ψεύδη δεν μπορούν να αποκρύψουν τη Δημοσιονομική επιδείνωση μίας στάσιμης σε ατέλειωτη κρίση οικονομίας, με την πρωτοφανή μεταπολεμικά υπερφορολόγηση και το εχθρικό επενδυτικό κλίμα. Όμως ούτε η παραπάνω εκτίμηση για το 2017 ούτε αυτή για το 2018, που αναγράφονται στο Προσχέδιο, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, γεγονός που θα αναδειχθεί τόσο στην προσεχή αξιολόγηση όσο και στην εξέλιξη των επόμενων μηνών.

Το επίσης πρωτοφανές και προκλητικά παράδοξο, είναι οι κυβερνητικές θριαμβολογίες για Πρωτογενές πλεόνασμα που ξεπερνά το στόχο 1,75% του ΑΕΠ και φθάνει στο 2,25%, δίνοντας δυνατότητα στον «πονόψυχο» Πρωθυπουργό, να μοιράσει όπως πέρυσι βοηθήματα κατά την κρίση του. Πέρυσι τα έδωσε απ’ την περίφημη «υπεραπόδοση των εσόδων», όρος που άκριτα έγινε αποδεκτός απ’ όλο το πολιτικό σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης. Φέτος από πού και πώς θα ονομασθεί η πηγή άραγε;

Όσο μειώνονται τα έσοδα παρά τον φορολογικό στραγγαλισμό της πραγματικής οικονομίας τόσο αυξάνει το πρωτογενές πλεόνασμα, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα. Με τις συνεχώς ογκούμενες απλήρωτες υποχρεώσεις του Δημοσίου που φθάνουν πλέον τα 6 δισ., μπορεί να εμφανίζει λογιστικά πλεόνασμα, φθάνει να καλύπτονται οι συνεχώς αυξανόμενες μισθολογικές δαπάνες του Δημοσίου, μαζί με όλες τις μορφές δημόσιας σπατάλης του πελατειακού κράτους.

Παρά το πλήθος των νέων φόρων και περικοπών συντάξεων, ήδη ψηφισθέντων, ούτε οι πρακτικές αυτές της λογιστικής αλχημείας μπορούν να διασφαλίσουν πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% απ’ το 2018 και τα επόμενα χρόνια σε μια στάσιμη οικονομία, για να πληρώνονται οι εξαιρετικά χαμηλοί (λόγω PSI του 2012) τόκοι του δημοσίου χρέους. Χωρίς τις ρυθμίσεις αυτές, η δαπάνη για τόκους θα ήταν σήμερα τρομώδης, αβάστακτη, γεγονός που δημιουργεί πλήθος ερωτηματικών για τον επιδιωκόμενο βιαστικό δανεισμό απ’ τις αγορές, με τα σημερινά δεδομένα του τριπλάσιου κόστους δανεισμού. Τα σχετικά εύκολα και με πολύ χαμηλό επιτόκιο χρήματα των «μνημονίων» και των «δανειστών» ή «θεσμών», καμιά αγορά δεν θα τα δώσει με τους ίδιους όρους σ’ αυτό το πολιτικό προσωπικό.

Σε ό,τι αφορά στον ρυθμό ανάπτυξης 1,8% για το 2017,θεωρούμε απίθανο να επιτευχθεί, διότι απαιτεί ρυθμό περίπου 3% στο δεύτερο εξάμηνο από 0.6% του πρώτου εξαμήνου, γεγονός που δυστυχώς επιβεβαιώνει και για το θέμα αυτό τις εκτιμήσεις της περυσινής μας ανακοίνωσης.

Η Δημοσιονομική σταθερότητα, βασική προϋπόθεση για την οικονομική πρόοδο κάθε χώρας και παραμονής στην Ευρωζώνη, ποτέ δεν μπορεί να επιτευχθεί και να είναι βιώσιμη, όταν συνδυάζεται με την υπερφορολόγηση και τις πρακτικές της δημοσιονομικής ασωτίας του πελατειακού κράτους, κύρια αιτία της ατέλειωτης κρίσης.

Στο Πρόγραμμα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις  για το σταμάτημα της υπερφορολόγησης και την κατάργηση όλων των μορφών της συνεχιζόμενης Δημόσιας σπατάλης.

Υπάρχουν λύσεις, οι οποίες στο σύνολό τους προϋποθέτουν την αλλαγή του πολιτικού προσωπικού και του συστήματος εξουσίας που υπάρχει και συντηρείται χάρη και μέσω της δημοσιονομικής ασωτίας και σπατάλης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ