Ο φτωχός να καίει τον φτωχό

Time to read
less than
1 minute
Read so far

Ο φτωχός να καίει τον φτωχό

Ιανουάριος 22, 2018 - 17:31

Το χθεσινό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία -που είναι ελληνική εκτός από τον χρυσό της (El Dorado Gold), το λιμάνι της που το πήραν οι Κινέζοι, τις παραλΑξιοσημείωτο είναι δε το γεγονός ότι κανένα «κανάλι της διαπλοκής» δεν το σιγόνταρε.

Η κυβέρνηση έσπευσε, μέσω πλείστων όσων εκπροσώπων της, να χαρίσει τους χθεσινούς διαδηλωτές στους ακροδεξιούς. Αλλιώς, δεν μπορεί να εξηγήσει προς τι τόσος ντόρος.

Μα, δεν είναι ευτυχισμένοι οι Έλληνες; Δεν λατρεύουν τον πρωθυπουργό τους; Δεν ζούμε στη Βόρεια Κορέα;..

Μερικές διαπιστώσεις, λοιπόν, για τα χθεσινά:

Την ΕΡΤ την πληρώνουμε για να καλύπτει εκδηλώσεις μερικών δεκάδων ανθρώπων, όπως του Σώρρα; Έπεσε «απαγορευτικό» χθες στο κρατικό μας κανάλι ή απλώς οι δημοσιογράφοι του έκριναν ότι ένα συλλαλητήριο 150.000 ανθρώπων δεν ήταν άξιο λόγου;

(Χρήσιμος ο Αρτέμης και οι συν αυτώ στους κυβερνώντες, οι οποίοι έχουν ανάγκη να δείχνουν με το δάχτυλο πιο γραφικούς τύπους από κάποιους δικούς τους.)

Εδώ και 26 χρόνια στη χώρα μας, την ιστορία μας και την εξωτερική μας πολιτική στο Σκοπιανό την μετράμε με συλλαλητήρια. Λαοθάλασσα τότε, μερικές δεκάδες (όπως έγραψε η ΕΡΤ!) εφέτος. Ακόμα χειρότερα, με το θυμικό μας και με τον εθνικό μας τσαμπουκά, που τον έχουμε μεγάλο, μετράμε τα εθνικά μας θέματα.

Εδώ και 26 χρόνια, καμία κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν ενέταξε το Σκοπιανό στα προγράμματα σπουδών του σχολείου. Καμία κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν αφιέρωσε τρία - τέσσερα κεφάλαια στα μεγάλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής που αντιμετωπίζουμε.

Αποτέλεσμα; Νέα παιδιά ανιστόρητα, άναρθρα, ανίκανα να διατυπώσουν επιχειρήματα, βορά στον κάθε αριστερό, δεξιό, κουλτουριάρη, αναρχοαυτόνομο, φασίστα και ακραίο της μιας ή της άλλης πλευράς, που δεν δείχνουν καμία εμπιστοσύνη στη διπλωματία ούτε γνωρίζουν πώς γίνεται ή πώς πρέπει να γίνεται η εξωτερική πολιτική σε ένα οργανωμένο κράτος.

Νέα παιδιά φτωχά, που έβαλαν χθες φωτιά στη Θεσσαλονίκη σε ένα νεοκλασικό που τελούσε υπό κατάληψη. Φασίστες οι εμπρηστές, λένε τα κανάλια, αναρχικοί τα θύματα που ευτυχώς δεν ήταν μέσα στην κατάληψη εκείνη την ώρα, αλλιώς θα θρηνούσαμε μία Marfin ακόμα.

Φτωχοί και εξαθλιωμένοι νέοι άνθρωποι και στις δύο περιπτώσεις, λέω εγώ. Που φροντίζουμε να μένουν αγράμματοι σε ένα άθλιο σχολείο και να κρατάμε τα σπιτικά τους ζωντανά μέσω επιδομάτων φτώχειας. Παιδιά που βλέπουν ως μόνη διέξοδο το γήπεδο. Παιδιά που επειδή τους έβρισε την ομάδα ο Ζουράρις, δεν δίστασαν χθες να του επιτεθούν.

Παιδιά που δεν αντιλαμβάνονται ότι σε 78 χρονών άνθρωπο δεν επιτίθεσαι σωματικά, ό,τι και να ξεστομίσει.

Ο φτωχός να καίει τον φτωχό. Κοινωνία διαιρεμένη, απαίδευτη. Βρέφος, όχλος, θάνατος, για να χρησιμοποιήσω φράση από το «Αλαλουμ» του Κλυνν, η πορεία του πολίτη και οι κυβερνώντες -οι όποιοι κυβερνώντες- ευχαριστημένοι.

Αυτά με προβληματίζουν εμένα σε σχέση με τα χθεσινά. Και τούτο το περιστατικό που έζησε η Χριστίνα Ταχιάου στο συλλαλητήριο (protagon.gr):

«Υπήρχε ένα μπλοκ από μαυροφορεμένους και κουκουλωμένους νεαρούς. (...) Όλοι τους στέκονταν απέναντι από ένα πανό εναντίον της νέας τάξης πραγμάτων. Σε κάποια στιγμή, κάποιος ανέβηκε στο δένδρο στο οποίο ήταν δεμένο το πανό. Μια γυναίκα παραδίπλα του είπε να μην κόψει ένα κλαδί, όπως ήταν έτοιμος να κάνει. Γυρνάει ο τύπος και της λέει: ''Μας έπρηξες μ’ αυτό το δένδρο. Του Μπουτάρη είναι το δένδρο, δεν είναι δικό σου! Αυτουνού του τέτοιου, του αλλιώτικου, του μπήξου, του δήξου''».

Ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται ότι το δέντρο που θέλει να καταστρέψει, τού ανήκει. Και να που αποδεικνύεται ότι καμιά φορά, το δέντρο και όχι το δάσος έχει σημασία.

Γαλανιάδη Εύα

Tags: