Πριν από λίγες ημέρες, το ελληνικό παράρτημα της UNICEF τέθηκε εκτός του διεθνούς οργανισμού. Αιτία; Ένα οικονομικό σκάνδαλο το μέγεθος του οποίου δεν γνωρίζουμε ακόμα. Παρεμπιπτόντως, η ιστοσελίδα του ελληνικού παραρτήματος λειτουργεί κανονικότατα και μπορεί, όποιος επιθυμεί, να κάνει τις αγορές του, να γίνει νονός της UNICEF, να διαθέσει τον οβολό του για να σώσει τα παιδιά του κόσμου.

Γνωρίζουμε, όμως, πού πάνε αυτά τα χρήματα σήμερα; Και, εν πάση περιπτώσει, από τη στιγμή που ένα οικονομικό σκάνδαλο είναι έτοιμο να σκάσει, δεν θα έπρεπε το ελληνικό παράρτημα του οργανισμού να σταματήσει να συλλέγει δωρεές; Προφανώς όχι, σύμφωνα με την πρόεδρο της Ελληνικής Επιτροπής κυρία Σοφία Τζιτζίκου, η οποία, όπως είπε στην «Εφημερίδα των Συντακτών», προκάλεσε η ίδια με έγγραφό της τον έλεγχο στην Ελλάδα.

Ωστόσο, τα ερωτήματα είναι πολλά, όπως ερωτηματικά προκαλεί και η στάση του Διεθνούς Οργανισμού, που κάνει λόγο για «ανησυχίες που προέκυψαν από πρόσφατο έλεγχο από ανεξάρτητο φορέα».

Και αυτό είναι όλο. Ανησυχίες.

Η κυρία Τζιτζίκου δήλωσε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» («Οικογενειοκρατία, ''μίζες'' και διαπλοκή στη UNICEF!», 23/4/18):

«Το παρόν ΔΣ ανέλαβε καθήκοντα τον Μάιο του 2016. Κατόπιν καταγγελιών που έφτασαν στα χέρια μας, στις αρχές του 2017, διατάξαμε διαχειριστικό και οικονομικό έλεγχο, ο οποίος εντόπισε διάφορες ατασθαλίες. Αμέσως κοινοποίησα τόσο τα αποτελέσματα όσο και τις καταγγελίες στα κεντρικά του οργανισμού, στη Γενεύη. Τον Οκτώβριο του 2018 (sic) είχα συνάντηση με τη Διεθνή Επιτροπή, όπου αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί ενδελεχής έλεγχος σε βάθος 15ετίας, με τη δική μας στήριξη φυσικά. Το πόρισμα του τελευταίου ελέγχου έδειξε πράγματα που ξεπερνούσαν το επίπεδο των απλών παρατυπιών».

Το tvxs.gr σε ρεπορτάζ του κάνει λόγο για δύο πορίσματα που αναφέρουν τα εξής:

● Τεράστια ποσά που χάθηκαν από προμήθειες, που αποδίδονταν με ανάθεση και όχι με διαγωνισμούς.

● Εσοδα τα οποία δεν δικαιολογούνται από πωλήσεις ούτε και εμφανίζονται στα ταμεία της επιτροπής.

● Μισθοί 30 εργαζομένων που συνολικά υπερβαίνουν το 1,1 εκατ. ευρώ τον μήνα.

● Πλαστογράφηση υπογραφών.

● Μπόνους σε υψηλόβαθμα στελέχη χωρίς δικαιολογία.

● Τα 2/3 των εργαζομένων είχαν οικογενειακές σχέσεις μεταξύ τους.

● Σπατάλη χρημάτων για προσωπικές υποθέσεις.

● Ζητείται η διερεύνηση των τηλεμαραθωνίων.

Το... ΠαΣοΚ είναι εδώ

Η Φωτεινή Λαμπιρίδη στο ρεπορτάζ της στο tvxs. gr αναφέρει: «Αναζητώντας τα πρόσωπα στα οποία θα πέσει ο φακός του εισαγγελέα, τον οποίο ενημέρωσε η κυρία Τζιτζίκου με επιστολή της πέφτουμε σε πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η κυρία Τζιτζίκου ανέλαβε την προεδρία στην εταιρεία (άμισθη θέση), όταν απεβίωσε ο επί 40 έτη πρόεδρος της Λάμπρος Κανελλόπουλος πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε μάλιστα και υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων την δεκαετία του '90. Η σύζυγός του υπήρξε επίσης μέλος του ΔΣ της εταιρείας. Ο Λ. Κανελλόπουλος διορίστηκε πρόεδρος το 2000 και έκανε δεξί του χέρι τον Γιώργο Σακελλαρίου ο οποίος ήταν ήδη στην εταιρεία 40 χρόνια, από την εποχή που ήταν υπό κρατικό έλεγχο πριν μετατραπεί το 2002 σε σωματείο. Τον έκανε οικονομικό διευθυντή με μισθό 7.000 ευρώ μηνιαίως, και αποχώρησε το 2017 εξαιτίας του έλεγχου. 

»Ο αντιπρόεδρος της UNICEF Γρηγόρης Φελώνης, επίσης στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μέλος της Επιτροπής Καταστατικού και Πιστοποίησης, θεωρείται άνθρωπος του Ευάγγελου Βενιζέλου. Το 2013 ένα άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, είχε αποκαλέσει τον κ. Φελώνη ''Κηπουρό του κόμματος'' ζητώντας από τον Ευάγγελο Βενιζέλο ''να τον μαζέψει''. Υπήρξε επίσης πρόεδρος στο εργατικό κέντρο Αθήνας. Από τη UNICEF παραιτήθηκε όταν από τα κεντρική διοίκηση της UNICEF στη Γενεύη ζητούσαν την αντικατάσταση του προέδρου στην οποία διαφωνούσε και σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων ''έκανε κόκκινο πανί τη νέα πρόεδρο που ζητούσε την κάθαρση''. Ο εκτελεστικός γενικός διευθυντής της UNICEF Ηλίας Λυμπέρης με 6.000 ευρώ μισθό τον μήνα ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ΠΑΣΟΚ».

Από την άλλη πλευρά, και επειδή όλα πρέπει να είναι.... κομματικά στην Ελλάδα, ακόμα και όταν έχουμε να κάνουμε με τη ζωή ανήμπορών παιδιών, ο Γιάννης Λοβέρδος έσπευσε να κατηγορήσει τη «συριζαία» κυρία Τζιτζίκου, «που πήρε σύνταξη στα 52», όπως αναφέρει σε ανάρτησή του, ότι η δική της διοίκηση έβαλε χέρι, όπως γράφει χαρακτηριστικά, στα χρήματα που προορίζονται για τα φτωχά, ανήμπορα παιδιά.

Σκάνδαλο παιδεραστίας στη UNICEF

Ενδεχομένως, ο διεθνής οργανισμός να μην εντυπωσιάζεται από τα όσα φέρνουν στο φως τα δημοσιεύματα και τα πορίσματα, επειδή ούτε ο ίδιος είναι «λευκή περιστερά». Αξίζει να σημειωθεί ότι σκάνδαλο παιδεραστίας ταλανίζει τη UNICEF από τον Φεβρουάριο του 2018.

Ο λόγος για τον 77χρονο Peter Newel, πρώην σύμβουλο της Unicef και διακεκριμένο ακτιβιστή για τα δικαιώματα των παιδιών, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση έξι ετών για το βιασμό ενός 12χρονου αγοριού.

Σύμφωνα με βρετανικά ΜΜΕ, η έρευνα κατά του Newell ξεκίνησε πέρυσι και ο ίδιος ομολόγησε ότι βίαζε το αβοήθητο θύμα του επί τρία έτη. Ο Newell καταδικάστηκε τον περασμένο μήνα και πλέον το όνομά του περιλαμβάνεται μόνιμα στο μητρώο των καταδικασθέντων για σεξουαλικά εγκλήματα.

Η καταδίκη του αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα για τις κορυφαίες και διακεκριμένες ΜΚΟ στη Βρετανία, μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για σωρεία βιασμούς ανήλικων κοριτσιών από μέλη της Oxfam μετά τον σεισμό στην Αϊτή.

Η Oxfam δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα.

Η υπογράφουσα πιστεύει θερμά ότι η φροντίδα των παιδιών σε ανάγκη στη χώρα μας θα έπρεπε να είναι αρμοδιότητα του κράτους και μόνο του κράτους. Και ότι θα έπρεπε να υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί για κάθε τηλεμαραθώνιο και για κάθε οργάνωση που ζητεί να βάλουν οι πολίτες το χέρι στην τσέπη για τους σκοπούς της. Όσο κι αν ο σκοπός είναι ιερός, οι άδειες για φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και για μαραθωνίους όπου συγκεντρώνονται τεράστια ποσά δεν θα έπρεπε να δίνονται με ένα «έλα μωρέ, είναι για τα παιδιά» από την Πολιτεία, αλλά ύστερα από έλεγχο σε κάθε βήμα, ως την τελική απόδοση του ποσού.

Επειδή, δυστυχώς, κάποιες φορές δεν είναι για τα παιδιά.

Δεν μου προξενεί καμία εντύπωση η αποκάλυψη για το ελληνικό σκάνδαλο στην Ελληνική Επιτροπή. Θα μπορούσε η τωρινή διοίκηση, που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, να «φουσκώνει» τα πράγματα ώστε να πληγούν πολιτικά προηγούμενες κυβερνήσεις; Όλα μένει να αποδειχθούν.

Ωστόσο, θα έπρεπε, ώσπου να διαλευκανθεί η υπόθεση, να σταματήσουν όλες οι εργασίες στο ελληνικό παράρτημα. Όχι μόνο η ελληνική, αλλά κάθε κυβέρνηση στον κόσμο που τα τελευταία χρόνια έχει εναποθέσει μια -κακώς εννοούμενη- φιλανθρωπική πολιτική στις ΜΚΟ, προκειμένου να μην διαθέτει χρήματα για την ανακούφιση των φτωχών και για ουσιαστική κοινωνική πρόνοια, μη επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό της, την συμφέρει να πιστεύει ότι αυτές οι οργανώσεις είναι άγγελοι επί γης και ότι επιτελούν μόνο τους σκοπούς τους, κάνοντας τα στραβά μάτια. Με αφορμή το μεταναστευτικό, δεκάδες ΜΚΟ δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Ας ελπίσουμε ότι σε λίγα χρόνια δεν θα έχουμε αποκαλύψεις για βιασμούς ανηλίκων σε ελληνικό έδαφος από την Oxfam ή όποια άλλη «θεόσταλτη» οργάνωση.

Γαλανιάδη Εύα