Πριν από πάρα πολλούς αιώνες, σε αυτήν εδώ τη χώρα γεννήθηκε και άκμασε η ιδέα της δημοκρατίας, μια ιδέα που στις μέρες μας έχει αμφισβητηθεί  από πολλούς και έχει γίνει αντικείμενο πολιτικών και κοινωνικών ερίδων. Στην αρχαία Ελλάδα η έννοια της δημοκρατίας ήταν συνώνυμη με αυτή της  ισονομίας, γεγονός που σήμαινε την ίση μεταχείριση των πολιτών. Σήμερα το ιδεώδες της δημοκρατίας έχει σπιλωθεί ανεπανόρθωτα κάνοντας πολλούς να μιλούν για μια κατ’ επίφαση δημοκρατία και όχι για μια πραγματική δημοκρατία.
Οι λόγοι βέβαια είναι προφανείς, αρκεί να αναλογιστούμε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας. Ζούμε σε μια εποχή, όπου οι επιστήμες και η τεχνολογία βρίσκονται στο απόγειό τους και αντί να τα χρησιμοποιούμε προς όφελος της διαβίωσής μας, τα έχουμε καταχραστεί στο έπακρον φέρνοντας αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Η έννοια της δημοκρατίας έχει αλλοιωθεί και έχουμε για αυτό όλοι μερίδιο ευθύνης. Η εφαρμογή της δημοκρατίας προϋποθέτει συλλογική συμμετοχή και ελευθερία λόγου, όμως δεν είναι όλες οι φωνές δυνατές και δεν ακούγονται όλες το ίδιο. Σε μια δημοκρατική κοινωνία δεν πρέπει να υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, φυλετικές διαφορές και οποιουδήποτε είδους διακρίσεις που πλήττουν την αξιοπρέπεια του ατόμου. Σε μια δημοκρατική κοινωνία ο φόβος της βίας και της εγκληματικότητας πρέπει να απαλείφεται και όχι να ελλοχεύει στους κόλπους της.  Μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να δίνει ίδιες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες της, κάνοντάς τους να νιώθουν ίσοι απέναντι σε ίσους. Όλα αυτά αποτελούν βασικά συστατικά του δημοκρατικού πολιτεύματος, η απουσία των οποίων κλονίζει τις βάσεις του. Αν πάλι αυτό που ζούμε αποκαλείται δημοκρατία, τότε θα χρειαστεί να θυμηθούμε τα λόγια ενός μεγάλου πολιτικού, του Γ. Τσόρτσιλ, ο  οποίος είχε πει ότι η δημοκρατία είναι η χειρότερη  μορφή διακυβέρνησης, αν εξαιρεθούν όλες οι άλλες που δοκιμάστηκαν στο παρελθόν.
Κ.Θ.