Το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013 στο Πνευματικό κέντρο στο Λυγουριό πραγματοποιήθηκε  από το Δήμο Επιδαύρου με ιδιαίτερη επιτυχία μια ζεστή και συγκινητική εκδήλωση, στην οποία βραβεύθηκαν οι μαθητές του Γενικού Λυκείου Ασκληπιείου που εισήχθησαν φέτος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
    Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η αγαπητή καλεσμένη κα Χρυσούλα Μαυράκη, συμβουλευτική ψυχολόγος και παιδαγωγός, που προσέγγισε με άμεσο και επικοινωνιακό τρόπο την εφηβική ηλικία τονίζοντας πως είναι μια ιδιαίτερη και σημαντική περίοδος της ζωής του ανθρώπου, που χρειάζεται την κατάλληλη συμπαράσταση και την εσωτερική θωράκιση για να μην παρασυρθεί ο έφηβος από σειρήνες, την ενθάρρυνση προκειμένου να πιστέψει στις δυνάμεις του και τον εαυτό του αλλά και την ώθηση για να ξεπεράσει την κρίση των ψυχοσωματικών μεταβολών που υφίσταται.
   Την εκδήλωση προλόγισε η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κα Εύη Αισώπου και μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής:
  «Όλοι γνωρίζουμε ότι τα δύο υπέρτατα δώρα της Ελλάδας στην ανθρωπότητα ήταν η τραγωδία και η Δημοκρατία, που και τα δυο υπηρετήθηκαν και στηρίχθηκαν από την υψηλή τέχνη του Λόγου και τους λεπτούς χειρισμούς της γλώσσας, αφού προνόμιο του ανθρώπου είναι η γλωσσική-λεκτική σκέψη. Η σκέψη χωρίς τη γλώσσα είναι βουβή αλλά και η γλώσσα χωρίς τη σκέψη γίνεται κραυγή!!
    Συνεπώς, γλώσσα και σκέψη είναι έννοιες και στοιχεία απέραντα και πολυδύναμα. Και φυσικά την πιο δυνατή γλώσσα άρα και σκέψη, δικαιούμαι να πιστεύω πως δεν την έχει ο πιο ισχυρός τεχνοκράτης που ηγείται των σύγχρονων καπιταλιστικών συστημάτων, ούτε ο κεφαλαιούχος ηγέτης των πολυεθνικών που ελέγχει οικονομικά τον κόσμο, αλλά η πιο δυνατή ψυχή!!
    Εκεί βρίσκεται το μεγαλείο και η δύναμη της γλώσσας, στο μεγαλείο και τη δύναμη της ψυχήςֺ που σημαίνει: στο μεγαλείο και τη δύναμη της παιδείας, η οποία ορίζεται ως το σύνολο των πνευματικών και ψυχικών επιδράσεων που μορφώνουν τον άνθρωπο. Και σε αυτό το σημείο εμφανίζεται ένας μοναδικός και σταθερός παράγοντας που καθορίζει το παιδευτικό έργο με καίριο και αποφασιστικό τρόποֺ  είναι ο ρόλος του δασκάλου, που θα μπορούσε να συγκριθεί με το ρόλο ενός υπεύθυνου «ηθοποιού», ενός σοβαρού και απαιτητικού θεατρικού έργουֺ και όπως ο ηθοποιός ερμηνεύοντας το θεατρικό κείμενο μπορεί να γοητεύσει και να συνεπάρει το κοινό του, έτσι και ο δάσκαλος με το μεράκι του μπορεί να μεταγγίσει τη γνώση, να εμπνεύσει και να αποτελέσει τον μέντορα των μαθητών του.
     Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ότι ο δάσκαλος θα πρέπει να ξεπερνάει το ρόλο του διδάσκοντα και να ασκεί το ρόλο του παιδαγωγού, του οδηγού των νεανικών ψυχών. Οφείλουμε ως εκπαιδευτικοί να σφυρηλατούμε χαρακτήρες, να αξιοποιούμε την ορμητική δύναμη των παιδιών, να τα βοηθάμε να βρίσκουν κάθε φορά την αληθινή πνευματική τροφή, να κερδίζουμε την εμπιστοσύνη τους καταθέτοντας καθημερινά τα διαπιστευτήριά μας, να αγαπήσουμε τα όνειρά τους, να τους πείσουμε ότι η γνώση διαμορφώνει τη γλώσσα και ταυτόχρονα την ελευθερία της σκέψης. Και αυτά είναι δυνατόν να επιτευχθούν μονάχα με ανοικτή καρδιά και καθαρό νου, με αγάπη και πίστη.
   Σήμερα, σε μια εποχή όπου κυρίως επικρατεί ο τυχοδιωκτισμός κα η σύμπτωση και δεν επιβραβεύονται ο μόχθος, η αξία, ο αγώνας, η εργασία, σήμερα που αποθαρρύνονται και απογοητεύονται ακόμα και οι τελευταίοι ονειροπόλοι, σήμερα που εκπίπτουν τα ιδανικά και τα οράματα, είμαστε εδώ για να δείξουμε στους τόσο σκληρά εργαζόμενους μαθητές που αποφοίτησαν αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους των σχολείων μας, ότι αφουγκραζόμαστε τις ανησυχίες τους και αναγνωρίζουμε τις προσπάθειές τους. Άλλωστε, πιστεύουμε ακράδαντα πως η νέα γενιά είναι η μόνη που μπορεί να δώσει ελπίδα στην καινούρια ανθρωπότητα, που θα γεννηθεί μέσα από την κρίση, αρκεί εμείς να μην τους κάνουμε ψεύτικο και συμβατικό κήρυγμα αλλά να πιστεύουμε βαθιά σε αυτά που τους λέμε».