Η απάντηση της ΜΚΟ Praksis στο προ τριών ημερών δελτίο τύπου μας, έφερε στο φως τα νέα θετικά δεδομένα όσον αφορά τη φιλοξενία των διακοσίων προσφύγων στο νομό και μας οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα για την προσφυγική κρίση και τη διαχείριση της. Δηλαδή, η αξιοπρεπής φιλοξενία των προσφύγων εδώ, θα παραταθεί για ακόμα τρεις εβδομάδες και εν συνεχεία θα μεταφερθούν σε διαμερίσματα που θα μισθώσει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Την ίδια στιγμή, όμως, οι δύο Δήμοι Επιδαύρου και Ερμιονίδας, όπως και η Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν μερίμνησαν να καλυφθεί το κενό ενημέρωσης και ούτε καν είχαν αναφερθεί στην παράταση της παραμονής τους, κάτι που οι αλληλέγγυοι/ες επιδιώκαμε, και είναι εξέλιξη που δεν μας ευχαριστεί γιατί περιμένουμε από την τοπική αυτοδιοίκηση στην Αργολίδα, σε αυτή τη φάση, κατά πρώτον να καταπιαστεί με την ηθική υποστήριξη των προσφύγων και κατά δεύτερον να εμποδίσει ενδεχόμενη κατασκευή κλειστών κέντρων φιλοξενίας στο νόμο ή στην περιφέρεια, ιδιότυπες φυλακές στις οποίες ως γνωστό βασιλεύει η αθλιότητα
Δεν γίνεται να μείνει ασχολίαστο πως τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές κάτοικοι στο Ναύπλιο και την Ερμιονίδα σχεδιάζουν πως θα απασχολήσουν δημιουργικά τα προσφυγόπουλα, η Πύλη Πολιτισμού από το Ναύπλιο τους επισκέφθηκε στο Λυγουριό, ένα κέντρο δημιουργίας και έκφρασης του Ναυπλίου υλοποίησε παιδική δράση στο ίδιο μέρος και σχεδιάζει σχετικά προγράμματα, στην Ερμιονίδα στο ξενοδοχείο Γαλαξία που φιλοξενούνται οι προσφυγες καθημερινά γίνονται μαθήματα εκμάθησης ελληνικών και άλλων γλωσσών από εθελοντές καθηγητές και δασκάλους, το τμήμα Θεατρικών Σπουδών ετοιμάζει σειρά δραστηριοτήτων, και στα τρία ξενοδοχεία και μαθητές από σχολείο στο Άργος θα προβάλλουν το δικό τους ντοκιμαντέρ για τους πρόσφυγες, αλλά οι δύο εμπλεκόμενοι Δήμοι και η Περιφέρεια Πελοποννήσου αποδεικνύονται πως και εδώ είναι πιο πίσω από τις διαθέσεις των πολιτών. Ακόμα και τώρα οι αιρετοί θεσμοί μπορούν να φροντίσουν για τη διεύρυνση της ορατότητας των προσφύγων προς τις τοπικές μας κοινωνίες και την κατοχύρωση της επικοινωνίας τους με τους μόνιμους κατοίκους προχωρώντας σε συγκεκριμένες ενέργειες, όπως δημιουργική απασχόληση σε παιδιά και ενήλικες, εργαστήρια, ξεναγήσεις, μαθήματα ταχείας εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας κ.α..
Συμπερασματικά, η κάλυψη των αναγκών των προσφύγων είναι επισφαλής λόγω της απουσίας του κρατικού μηχανισμού που έχει αποχωρήσει από κρίσιμες λειτουργίες, εκχωρώντας τις παράλληλα σε ΜΚΟ, κάτι που και ο ΟΗΕ επιλέγει να κάνει. Εντέλει οι μόνο δύο και κάτι χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και μέσω γερής χρηματοδότησης σε ΜΚΟ βρίσκονται σε ανθρώπινο περιβάλλον, φαντάζουν σαν μια όαση σε μία απέραντη έρημο κρατικής ανικανότητας, όπου είναι αδύνατον να σχεδιαστεί η ασφαλής και ανοιχτή εγκατάσταση και να εφαρμοστούν οι διαδικασίες ασύλου για τον προσφυγικό πληθυσμό
Οι πρόσφυγες θα περάσουν, η αλληλεγγύη θα νικήσει!
Αλληλέγγυοι από τις επαρχίες Επιδάυρου, Ερμιονίδας, Ναυπλίας και Άργους.