“Σπάμε τη σιωπή” για τις αιτίες που απαξιώνουν τη ζωή μας, τις σπουδές μας, τις ανάγκες μας στον αθλητισμό και τον πολιτισμό.

Ως τμήμα Νοσηλευτικής, αλλά και ως μελλοντική νοσηλευτές με το ανθρωπιστικό μας έργο τιμάμε την 8η Μάρτη, παγκόσμια μέρα των γυναικών, μέρα αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους στην εργασία, για την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία. Το σύγχρονο περιεχόμενο της 8η  Μάρτη είναι ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδέςκαι αύριο στην εργασία.

 Παρ ‘όλη την πρόοδο στο Δυτικό Κόσμο ή στις Ανεπτυγμένες χώρες (ένταξη της γυναίκας σε διάφορους τομείς πχ πολιτική ) που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες όσον αφορά τη συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών, στην πραγματικότητα όλα τα δεδομένα αποδεικνύουν πως η ουσιαστική ισότητα μεταξύ των δυο φυλών δεν έχει επιτευχθεί ακόμη. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, υπάρχουν ακόμα προκαταλήψεις για το γυναικείο φύλο, ανισότητες στον επαγγελματικό τομέα και περιπτώσεις όπου γυναίκες γίνονται αντικείμενο μεταχείρισης, εκμετάλλευσης, παρενόχλησης και κακοποίησης. Άλλωστε, όλα τα περιστατικά καταγγελιών των γυναικών στον αθλητισμό, στο θέατρο και σε οποιονδήποτε άλλο εργασιακό τομέα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό το επιβεβαιώνουν. Είναι χρέος μας προς τα θύματα παρενόχλησης να τα ακούμε με προσοχή και να προσφέρουμε ένα πλέγμα ασφαλείας ώστε κάθε βασανισμένος άνθρωπος να μιλήσει. Τονίζουμε πως η χρονική στιγμή της μαρτυρίας δεν αλλάζει τη σοβαρότητα μιας καταδικαστέας πράξης ούτε μειώνει το γεγονός.

 “Σπάμε τη σιωπή” για τις αιτίες που απαξιώνουν τη ζωή μας, τις σπουδές μας, τις ανάγκες μας στον αθλητισμό και τον πολιτισμό.

 Δεν εγκλωβιζόμαστε από τις “φωνές” που παρουσιάζουν ως ατομική ευθύνη της νέας γυναίκας, της φοιτήτριας να αντιμετωπίσει κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμούς στους χώρους εκπαίδευσης, εργασίας, αθλητισμού, πολιτισμού.

 Η ατομική προστασία, η καταγγελία και καταδίκη της πολύμορφης βίας πρέπει να είναι στοιχεία της συλλογικής μας δράσης στους εργασιακού χωρου, στους φοιτητικούς συλλόγους. Χτίζουμε ουσιαστικά ασπίδα μέσα στην συλλογική προσπάθεια των γυναικών ώστε να πάψει να υπάρχει η παραμικρή μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης που μας στερεί τη δυνατότητα να ζήσουμε όπως μας αξίζει τον 21ο αιώνα.

Αυτή η μέρα δεν πρέπει να μείνει απλά σε ένα τυπικό χρόνια πολλά άλλα στο να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη νοοτροπία που υπάρχει για το γυναικείο φύλο ειδικά αν αναλογιστούμε τη θέση της γυναίκας σε τριτοκοσμικές χώρες όπου διάφοροι παράγοντες  οδηγούν το γυναικείο φύλο σε ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση χαρακτηρίζοντας το ως κατώτερο. Διεκδικούμε τα δικαιώματα των γυναικών σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης γιατί ας μη ξεχνάμε πως κάποιες γυναίκες βρίσκονται σε μεγαλύτερη μειονεκτική θέση. Το 2021 δεν υφίσταται να υπάρχουν γυναίκες που πονάνε, βασανίζονται, ή δέχονται οποιουδήποτε είδους εκμετάλλευσης ή υποβάθμισης λίγο του φύλου τους.