Τα γεγονότα στο 1ο και 2ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στα τέλη Σεπτεμβρίου, όταν τα δύο αυτά σχολεία έγιναν προπύργια ακροδεξιών και φασιστικών στοιχείων, τα οποία, χρησιμοποιώντας τα ως ορμητήριά τους, επιτέθηκαν σε φοιτητές που συμμετείχαν σε αντιφασιστικές πορείες, ήρθαν και πάλι στην επικαιρότητα χθες Τετάρτη στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, όταν συζητήθηκε, επιτέλους, το θέμα που είχε τεθεί από τις 4 Οκτωβρίου των κκ. Πετράκου και Δρούγκα της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου».

Τα περιστατικά ήταν εξαιρετικά σοβαρά. Όπως εξαιρετικά σοβαρό είναι και το ζήτημα γενικότερα.

Οι παρατάξεις της μειοψηφίας που στήριξαν το κοινό ψήφισμα και ζητούν την απομάκρυνση του κ. Τζεμπετζή από το Περιφερειακό Συμβούλιο υποστήριξαν, μεταξύ άλλων, ότι το ζήτημα είναι θεσμικό και όχι προσωπικό -ο κ. Κάτσαρης επεσήμανε, ακόμα, ότι ο κ. Τζεμπετζής υπερψηφίζει πάντα τις προτάσεις της παράταξης Νίκα, όπως και η κυρία Νικολάκου η οποία κατέδειξε ότι η ψήφος του κ. Τζεμπετζή διαμορφώνει άποψη και ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αποδεκτό. Τόσο ο κ. Κάτσαρης όσο και ο κ. Κελλάρης επεσήμαναν ότι τον φασισμό τον γεννούν η πείνα και η φτώχεια -στην ΕΕ υπάρχουν 30 εκατομμύρια άνεργοι, ενώ στην ίδια τη Γαλλία εκτός από τη Λεπέν ακόμα ένα ακροδεξιό κόμμα συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων.

Η χθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ήταν δυστυχώς για ακόμα μία φορά επεισοδιακή. Και, όταν τελικά συζητήθηκε το θέμα, ενώ όλες οι παρατάξεις ζήτησαν να απευθυνθεί αίτημα στην ελληνική κυβέρνηση ώστε οι αυτοδιοικητικοί βραχίονες της Χρυσής Αυγής, δηλαδή οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Αυγής, όπως ονομάζεται σήμερα, να απομακρυνθούν από τα Σώματα, μετά την καταδίκη της ΧΑ ως εγκληματικής οργάνωσης, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας το λιγότερο προβλημάτισε, για να μην πούμε ότι απογοήτευσε, τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Ο κ. Νίκας συσχέτισε τις μαθητικές καταλήψεις με τα περιστατικά στη Σταυρούπολη και πολύ γενικά αναφέρθηκε στα προβλήματα στα σχολεία. Αφού πρώτα ανέφερε ότι βρισκόμαστε ή πλησιάζουμε σε προεκλογική περίοδο και ότι υπάρχει πλέον ένα κόμμα - «σφήνα» στα δεξιά του ΚΚΕ και στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ γίνεται προσπάθεια να αποκοπεί ένα μέρος των ψηφοφόρων της ΝΔ από δεξιά, και αφού αναφέρθηκε στην πορεία του ως τώρα ως αυτοδιοικητικού, στις απόψεις του και στο τι εκφράζει, είπε, συγκεκριμένα: «Δεν αντέχω την υποκρισία να ψηφίζονται ακραία αντικυβερνητικές προτάσεις και μετά να είμαστε στους προθαλάμους των υπουργών για να υποβάλουμε τα διαπιστευτήριά μας. Δεν μίλησε κανείς για τις καταλήψεις στα σχολεία οι οποίες έχουν γίνει σπορ τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τρεις - τέσσερις καταλαμβάνουν το σχολείο και ακολουθούν επεισόδια ποδοσφαιρικού τύπου. Γιατί, αυτό δεν είναι βία; Τρεις - τέσσερις να λουκετώνουν το σχολείο; Τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις καταλήψεις σχολικών μονάδων. Σε ένα δημοκρατικό όργανο κανένας δεν προπαγανδίζει τις φασιστικές απόψεις. Σωστά βρίσκονται στη φυλακή αυτοί που δολοφόνησαν τον Φύσσα. Αλλά και τα παιδιά που σκοτώθηκαν έξω από τις πόρτες της ΧΑ, Ελληνίδες μάνες δεν τα είχαν κι αυτά;».

Κάτι δεν γίνεται σωστά στο σύγχρονο σχολείο.

Ως προς τον κ. Τζεμπετζή, ο οποίος προεκλογικά στηρίχθηκε από τη Χρυσή Αυγή, ενώ ο ίδιος είπε στη συνεδρίαση του ΠεΣυ χθες ότι «καταδικάζει την άσκηση βίας από όλους τους πολιτικούς χώρους», ότι κατέβηκε στις εκλογές και αγωνίστηκε με τις δικές του δυνάμεις, ότι στηρίχτηκε από τη συγκεκριμένη οργάνωση και ότι ως δικηγόρος είχε υπερασπιστεί μέλη της οργάνωσης αλλά όχι τους βουλευτές, ο κ. Νίκας είπε: «Ο κ. Τζεμπετζής είναι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που ποτέ δεν επιτέθηκε σε κανέναν. Από πού κι ως πού θα διώξουμε εμείς κάποιον; Εμείς που υπερασπιζόμαστε το Σύνταγμα, που είναι η βασική αρχή της Δημοκρατίας;».

Το θέμα όμως δεν είναι προσωπικό. Είναι θεσμικό. Το ζήτημα είναι ότι πρέπει οι πολίτες να κατανοήσουν ότι το δικαστήριο καταδίκασε τη ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση. Ασφαλώς όλες οι μάνες κλαίνε τα παιδιά τους, όπως και οι μάνες των δύο μελών της ΧΑ που δολοφονήθηκαν, όμως αυτό δεν είναι ένα πολιτικό επιχείρημα για να παραμείνει μέλος αυτοδιοικητικού οργάνου περιφερειακός σύμβουλος του οποίου το «κόμμα» που τον στήριξε ή τον ψήφισε -και του οποίου τα μέλη ο ίδιος ως δικηγόρος υπερασπίστηκε- καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση.

Περιμέναμε από τον κ. Νίκα πολιτικά επιχειρήματα. Διότι το «κάτι δεν γίνεται σωστά στα σχολεία» (ως εκπαιδευτικός επί δεκαετίες ξέρει πολλά περισσότερα για αυτό), η αναφορά του στα πρόσφατα περιστατικά ακραίας παραβατικότητας ανηλίκων μέλη συμμορίας που μαχαίρωσαν 16χρονο με ανθρωποκτόνο πρόθεση, όπως λέει το κατηγορητήριο, και το γεγονός ότι συγχέει τις καταλήψεις των μαθητών με τη φασιστική ιδεολογία, τους φορείς και εκπροσώπους της είναι διαφορετικά πράγματα.

Στη Θεσσαλονίκη εξωσχολικοί ακροδεξιοί μπήκαν με τσεκούρια σε σχολείο και ξυλοκόπησαν μαθητές, και αυτό διαφέρει από το «σπορ» της κατάληψης, το οποίο εξασκείται επί τριάντα χρόνια στα ελληνικά σχολεία, πράγματι, δημιουργώντας προβλήματα, πράγματι, αλλά δεν συγκρίνεται ούτε μπορεί αν συγκριθεί με τα εγκλήματα των φασιστικών οργανώσεων.

Στο διά ταύτα: Επειδή γίνονται καταλήψεις, επειδή υπάρχει βία μεταξύ ανηλίκων δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει και εκπρόσωπος της ΧΑ στο ΠεΣυ. Επειδή ο κ. Τζεμπετζής ο ίδιος ως προσωπικότητα δεν έχει θίξει κανέναν, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ληφθεί μια πολιτική απόφαση η οποία να είναι ξεκάθαρη. Δεν πρόκειται για κόμμα, αλλά για εγκληματική οργάνωση και για αυτό έχει αποφανθεί η Ελληνική Δικαιοσύνη. Και το μήνυμα πρέπει να είναι ισχυρό.

Επομένως: Καταδικάζουμε τις ακραίες συμπεριφορές από όπου κι αν προέρχονται. Και σαφώς χρειάζεται διάλογος και συνεννόηση με τους νέους που, μέσα στη δίνη στην οποία μεγαλώνουν, εκφράζονται με ακραίο τρόπο. Αλλά: Πρώτον, πρέπει να γίνονται συζητήσεις για αυτά τα μεγάλα θέματα και αλίμονο αν δεν γίνουν στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Και, δεύτερον, πρέπει να δοθεί σαφές μήνυμα από όλους ότι δεν είναι δυνατόν στα αυτοδιοικητικά όργανα να εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται μέλη, πρώην μέλη, φίλοι ή πολιτικοί που έχουν στηριχθεί από μια καταδικασμένη εγκληματική οργάνωση.

Δεν είναι καν θέμα δημοκρατίας, όπου μπορούμε να συζητάμε επί ώρες ακόμα και σε θεωρητικό επίπεδο -να ακόμα ένα «σπορ» στο οποίο συχνά επιδίδονται οι αυτοδιοικητικοί. Και κυρίως το θέμα δεν μπορεί να εξαντλείται με τη διατύπωση απόψεων περί γενικότερων προβλημάτων στην εκπαίδευση και το «πού πάει η νεολαία».

Είναι πλέον θέμα Δικαιοσύνης, και θεωρητική συζήτηση δεν χωρεί.

Μια υποσημείωση: Αν πράγματι θες να κόψεις τον φασισμό, δεν του δίνεις χώρο. Και θα δούμε πολύ γρήγορα αν θα δοθεί ή όχι χώρος -έστω και χαραμάδα- για ακόμα μία φορά σε μορφώματα στην ευρύτερη πολιτική σκηνή και από ποιον.

Γαλανιάδη Εύα