Είναι άνθρωπος του Θεού ο Άρης Σερβετάλης ή όχι;

Η Δούκισσα Νομικού έχει αλλάξει με τη μητρότητα. Απίστευτο, να το ερευνήσουμε...

Η κυρία Παγώνη φοράει μπλε σκιά και κόκκινο κραγιόν και αυτό αποτελεί είδηση.

Είδηση αποτελεί και μια δήλωση της Ιωάννας Τούνη. Όποια κι αν είναι η Ιωάννα Τούνη.

Σήμερα το πρωί έβλεπα τηλεόραση. Ο Σκάι, ειδικά, κάθε μέρα καταναλώνει μεγάλο κομμάτι του τηλεοπτικού χρόνου για να μας μεταφέρει την αργή πτώση του Ερντογάν στην Τουρκία. Από κοντά και ο Παπαδάκης. Από κοντά και τα άλλα κανάλια. Ο σουλτάνος καταρρέει, το κρέας στην Τουρκία ακριβαίνει. Κάθε μέρα δίνουμε Τουρκία στον λαό, για να χαίρεται με τη συμφορά των απέναντι και να μην βλέπει τα δικά του τα χάλια.

Τι θέλω να πω;..

Θέλω να πω ότι η είδηση που θα έπρεπε να παίζει παντού σήμερα πρώτο θέμα, είναι το συγκλονιστικό βίντεο που δημοσίευσε χθες κατ' αποκλειστικότητα το Star από το εργοστάσιο όπου έχασε τη ζωή της μια οκτάχρονη όταν παγιδεύτηκε σε συρόμενη πόρτα πριν από κάποιες μέρες. Στο βίντεο αυτό, αν έχετε κουράγιο να το δείτε, φαίνονται καθαρά εργαζόμενοι στο εργοστάσιο οι οποίοι είδαν το παιδί σφηνωμένο σε μια πόρτα και το αγνόησαν. Όχι μία, αλλά πολλές φορές. Για πολλή ώρα. Η βαριά συρόμενη πόρτα άνοιξε. Το παιδί κατάκοιτο εκεί. Άνθρωποι έμπαιναν, έβγαιναν, το παιδί εκεί, αναίσθητο, άγνωστο αν είχε καταλήξει ή αν ήταν ακόμα ζωντανό. Κάποιοι εργαζόμενοι φαίνονται να το πλησιάζουν, να ρίχνουν το φως ενός φακού πάνω της, να το κλωτσούν στο πόδι!

Μετά αποχωρούν, και η πόρτα ξανακλείνει, με το παιδί να παγιδεύεται και πάλι στην πόρτα.

Το ρεπορτάζ λέει: «Την πλησίασε για πρώτη φορά άνθρωπος στις 17:54. Η οκτάχρονη μπορεί εκείνη τη στιγμή να ζούσε, αλλά εκείνος απομακρύνθηκε από το σημείο. Πέρασαν 24 λεπτά από την ώρα που σφηνώθηκε το παιδί και κανείς δεν είχε πλησιάσει για να δει αν χρειάζεται τις πρώτες βοήθειες. Στις 17:55:02 ένας υπάλληλος ξαναπέρασε δίπλα από το κοριτσάκι, το κοίταξε αλλά και πάλι δεν πλησίασε. Δύο λεπτά αργότερα η πόρτα άνοιξε  και η οκτάχρονη έπεσε στο έδαφος. Αντί να τρέξουν να δουν πως είναι και να τη βοηθήσουν, πέρασε ένα λεπτό μέχρι να πλησιάσουν δύο εργαζόμενοι. Ο βηματισμός τους, αργός. Στέκονταν από πάνω της με ένα φακό και στη συνέχεια έκαναν μερικά βήματα πίσω. Μίλησαν μεταξύ τους και έφυγαν. Η οκτάχρονη παρέμεινε στο έδαφος αβοήθητη. Στις 18:05 πέρασε από δίπλα της ένα αυτοκίνητο, το οποίο αντί να την μεταφέρει στο νοσοκομείο, έφυγε σαν να μην υπάρχει. Στη συνέχεια οι εργαζόμενοι του εργοστασίου αποχωρούν από τον χώρο κατόπιν εντολής, όπως εκ των υστέρων προέκυψε από τις καταθέσεις. Στο σημείο έφτασε το ΕΚΑΒ (περίπου στις 18:40), όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατος της 8χρονης, ενώ ο απεγκλωβισμός της ανήλικης ολοκληρώθηκε στις 21:10 από τους πυροσβέστες».

Να βλέπεις ένα παιδί αναίσθητο και να συνεχίζεις τον δρόμο σου και τη δουλειά σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα;

Να επιστρέφεις και να το ξαναβλέπεις και να μην ασχολείσαι ούτε τότε;

Να το κλωτσάς στο πόδι για να δεις αν είναι ζωντανό και μετά να φεύγεις ήσυχος για το σπίτι σου, για να πας να αγκαλιάσεις και να φιλήσεις τα δικά σου παιδιά;

Ας είναι εκείνα καλά και δεν πα να ψοφήσουν μπροστά σου τα υπόλοιπα;..

Συμπόνια και ανθρωπιά, ξεχασμένες έννοιες. Ανάληψη ευθύνης, άγνωστες λέξεις.

Κι αν νομίζουμε ότι η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων στο Κερατσίνι είναι σπάνιο φαινόμενο, κάνουμε λάθος. Αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας. Οδηγοί εγκαταλείπουν τραυματίες στην άσφαλτο, παιδιά κακοποιούνται δίπλα μας και ούτε ανώνυμη καταγγελία δεν κάνουμε, «η οικογένεια δεν είχε δώσει δικαίωμα» θα πούμε πιο μετά, όταν γίνει το κακό.

Χθες στο Κερατσίνι, μια 16χρονη μαθήτρια έσβησε το τσιγάρο της μέσα στο μάτι μιας συμμαθήτριάς της.

Χθες το μεσημέρι, σε άλλο περιστατικό, εκπαιδευτικός επικοινώνησε με τη μητέρα μαθήτριας που επιδεικνύει παραβατική συμπεριφορά, για να εισπράξει την απάντηση «εγώ την κόρη μου έτσι την θέλω, τι πρόβλημα έχεις εσύ;».

Θεωρούμε ότι η κοινωνία μας θα βγάλει διαμάντια, και δεν βλέπουμε ότι είμαστε ένας σωρός σκατά, αποκτηνωμένοι και υπάνθρωποι;

(Η φωτογραφία, print screen από το ρεπορτάζ του Star)
 

Γαλανιάδη Εύα