Πυρκαγιές κατακαίνε τη χώρα από το ένα άκρο στο άλλο. Μόλις εξαντληθεί κάθε διαθέσιμος πόρος, «καθαρίζει» ο Στρατός.

Πλημμύρες αφανίζουν χωριά από τον χάρτη. Ποιος επεμβαίνει για να σώσει τον κόσμο; Ο Στρατός.

Χιονόπτωση στην Αττική, ανικανότητα των υπευθύνων της Αττικής Οδού, ασυνεννοησία και ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, «άσκηση γνώσης», όπως χαρακτήρισε το μπάχαλο ο Πρωθυπουργός. Ποιος επεμβαίνει; Ο Στρατός.

Ο Ελληνικός Στρατός από το απόγευμα της Δευτέρας ως και σήμερα «καθαρίζει». Σπάει πάγους από τις ρόδες των αυτοκινήτων στην Αττική Οδό, μια ιδιωτική εταιρία που είναι υποχρεωμένη από τη σύμβαση να διαθέτει προσωπικό ώστε να εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του χρυσοπληρωμένου δρόμου.

Βρίσκεται στη Μεσογείων για τον ίδιο λόγο.

Την ώρα που ο Στυλιανίδης ρίχνει τις ευθύνες στον Πατούλη και ο Πατούλης ζητάει τα εύσημα επειδή έδωσε εντολή να απομακρυνθούν οι μαθητές από τα σχολεία αλλά κατά τα άλλα δεν έχει τίποτα να πει για το γεγονός ότι έμειναν ώρες επί ωρών εγκλωβισμένοι οδηγοί σε Μεσογείων και Κατεχάκη, οι στρατιώτες με φτυάρια και αξίνες έσπαζαν τον πάγο.

Δωρεάν εργατικό δυναμικό στην Αττική Οδό για να ξελασπώσει και να τεθεί ξανά σε λειτουργία.

Είναι δουλειά του Στρατού;

Περιφέρειες υποστελεχωμένες, Δήμοι το ίδιο.

Η Πυροσβεστική «που δεν την χρειαζόμαστε τον χειμώνα»(!) χωρίς επαρκές προσωπικό.

Η πρωτεύουσα της χώρας μας παρέλυσε με το πρώτο χιόνι. Ο δήμαρχος Ζωγράφου όταν ρωτήθηκε γιατί δεν έχει βγάλει εκχιονιστικά και αλατιέρες, απάντησε «δεν έχω τέτοια ενημέρωση»!

Ενδεχομένως να μην έχει ούτε θέα από το παράθυρό του...

Η «ιδιωτική πρωτοβουλία» που θα έσωζε τους πολίτες από το ακριβό και τεμπέλικο Δημόσιο, άφαντη και ανάλγητη, προκλητική την ώρα μιας κρίσης που συμβαίνει εξαιτίας της.

Ως πότε θα καθαρίζει ο Στρατός στα καμένα, στα πλημμυρισμένα, στα χιόνια;

ΥΓ.: Ο καθηγητής Ευθύμης Λέκκας απάντησε σε δημοσιογράφο για το «ακραίο καιρικό φαινόμενο»: «Το φαινόμενο οριακά μπορεί να αποτελέσει ένα τμήμα της κλιματικής κρίσης. Είναι ένα φαινόμενο που έχουμε βιώσει στο παρελθόν και δεν ξέρουμε αν συνθέτει την αλυσίδα των γεγονότων που καταλήγει στην κλιματική κρίση. Εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η επιχειρησιακή διαχείριση. Όλα αυτά που βιώνουμε δεν οφείλονται στην κλιματική κρίση αλλά στον επιχειρησιακό σχεδιασμό. Έναν σχεδιασμό που πρέπει να κάνουμε άλματα μπροστά. Προσωπικά έχω βιώσει 60 καταστροφές και κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι που δεν είχε προβλεφθεί. Όσοι συνθέτουν τον επιχειρησιακό σχεδιασμό πρέπει να είναι έμπειροι και όχι αφελείς και να μην θεωρούν ότι μέσα από ασκήσεις επίδειξης θα λύσουν τα προβλήματα».
 

Γαλανιάδη Εύα