Η κακοκαιρία χτύπησε για ακόμα μία φορά τη χώρα μας. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα έπληξαν την Κρήτη, συγκεκριμένα το Ηράκλειο.

Δύο νέοι άνθρωποι νεκροί, μεγάλες καταστροφές.

Το πρωί της Δευτέρας, στον ΑΝΤ1, ο καθηγητής και πρόεδρος του ΟΑΣ Ευθύμιος Λέκκας, έκανε λόγο για «ακραία βροχόπτωση», και είπε ότι ουσιαστικά δημιουργήθηκε ένα «τσουνάμι» από την ξηρά, με έναν μεγάλο όγκο νερού, φερτά υλικά και πέτρες που ταχύτατα μεταφέρθηκαν στον οικιστικό ιστό, στην Αγία Πελαγία. Την προηγούμενη μέρα στον ΣΚΑΪ είχε επισημάνει: «Η βροχή ήταν τόσο μεγάλη ούτως ώστε είχαμε να κάνουμε με έναν τεράστιο όγκο. Το αντιπλημμυρικό έργο θα μπορούσε να παραλάβει 30-40 κυβικά το δευτερόλεπτο, και ουσιαστικά είχαμε έναν όγκο της τάξης των 150 κυβικών ανά δευτερόλεπτο».

Αυτό είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η κλιματική κρίση είναι εδώ.

Καλές είναι οι καμπάνιες για τη μείωση της χρήσης του πλαστικού, αλλά εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία περνάμε από τις πυρκαγιές στις πλημμύρες, χωρίς να έχει γίνει καμία ουσιαστική παρέμβαση στον τρόπο με τον οποίον κατασκευάζονται τα δημόσια έργα.

Ο 50χρονος φωτογράφος έχασε τη ζωή του σε ένα αντιπλημμυρικό έργο.

Το πρωί της Δευτέρας στον ΑΝΤ1 κάτοικος και επιχειρηματίας στην περιοχή, είπε ότι το έργο αυτό έγινε για να μην πλημμυρίσει η Αγία Πελαγία. Είπε, ακόμη, ότι «στολίστηκε» με καλάμια και ότι έβαλαν πέτρες μέσα για ομορφιά(;). Σημειωτέον ότι εκεί που βρίσκεται ο κεντρικός δρόμος της Αγίας Πελαγίας ήταν το βασικό ρέμα όλου του κόλπου.

Ο Μιχάλης Δρετάκης από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, γράφει τα εξής:

Η κεντρική οδός Αγίας Πελαγίας ήταν κάποτε το βασικό ρέμα του όλου κόλπου.
Με τη σειρά: 1. Έχτισαν παντού στα γύρω πρανή, δεν υπήρχε πλέον χώμα να απορροφήσει νερό, όλο το “περίσσιο” συσσωρεύεται στην όποια διέξοδο, παλιό ρέμα.

2. Το ποτάμι έγινε δρόμος, άσφαλτος και κόπηκε η όποια παλιά βλάστηση, αν θυμάμαι καλά είχε πλατάνια και πολλά καλάμια. Άρα δεν υπήρχε πλέον κάτι να συγκρατήσει την ορμή του νερού, αυτή πολλαπλασιάζεται χωρίς “εμπόδια”.

3. Ακριβώς στην εκβολή η διάμετρος περιορίζεται με χτίσιμο στις 2 πλευρές.
Το παραπάνω νερό από τις όποιες ισχυρές βροχοπτώσεις μπαίνει εύκολα στα τουριστικά μαγαζιά.

4. Το ΜΕΓΑΛΟ έργο, ή μάλλον η χοντρή ΠΑΤΑΤΑ. Εγκιβωτισμός, εκβάθυνση εκβολής και τοιχίο και όλα αυτά λεγόμενα ως “αντιπλημμυρικό” έργο. Τι ακριβώς έκαναν με αυτό το έργο; Πρόκειται για το άκρον άωτον της ΒΛΑΚΕΙΑΣ. Συσσωρευμένης βλακείας σε κόσμο που άγεται και φέρεται από πολιτικές υποσχέσεις έργων που τελικά αποδίδει μόνο ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΟ όφελος, και στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και σε μέρος του επιστημονικού κόσμου που αντιμετωπίζει τέτοια έργα ως αναγκαία για την Πολιτική Προστασία! ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΤΡΑΓΙΚΕΣ.

Και επεξηγώ: α) δεν έχουμε ακριβή στοιχεία πόσο έβρεξε το επίμαχο χρονικό διάστημα στην περιοχή αλλά οι δορυφόροι έδωσαν περίπου 120 χιλιοστά στη θαλάσσια περιοχή και άλλα τόσο ένας σταθμός ερασιτέχνη στην Παντάνασσα. Πιθανολογώ ότι δεν έπεσαν πάνω από 200mm στην περιοχή του κόλπου της Αγίας Πελαγίας το επίμαχο διάστημα, πιθανότατα ήταν λιγότερα. Αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΗΤΑΝ τόσο ΑΚΡΑΙΟ φαινόμενο όσο θέλουν να λέγεται ότι ήταν αλλά ήταν ένα ισχυρό φαινόμενο από αυτά που γίνονται σχετικά συχνά στην περιοχή (κάθε 3-5 χρόνια) και ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΝ. Θα γίνουν σίγουρα και πολύ πιο ισχυρά φαινόμενα.

β) Θα πρέπει να γίνουν επεξηγήσεις για ποιο όγκο νερού έχει σχεδιαστεί το αντιπλημμυρικό, και γιατί ΑΣΤΟΧΗΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ. Θεωρώ ότι φαινόμενα 50ετίας + που πρέπει να “βλέπουν” οι προδιαγραφές μελετών τέτοιων “έργων” στην περιοχή περιλαμβάνουν πιθανότητα για 300+mm στο ίδιο χρονικό διάστημα. Το ΑΒΑ ρεύμα στην περιοχή θα δώσει και θα ξαναδώσει τέτοια φαινόμενα, μάλιστα τα τελευταία χρόνια με την κλιματική κρίση – άνοδο θερμοκρασίας της θάλασσας βλέπουμε όλο και πιο συχνά τέτοια χαμηλά που δίνουν αυτό το ρεύμα. Αν το χαμηλό είχε πιο αργή πορεία – όπως συχνά συμβαίνει – οι καταιγίδες θα κρατούσαν περισσότερο χρόνο με πολλαπλάσιες συνέπειες.

γ) Η Αγία Πελαγία δεν έχει μέλλον όπως συνεχίζει να αναπτύσσεται. Πολιτικές γενναίες αποφάσεις για αυτά που γράφω στην προηγούμενη ανάρτηση δεν θα παρθούν. Τα ίδια ισχύουν φυσικά για τους κόλπους Λυγαριάς και Μαδέ δ) το ανέκδοτο ΒΟΑΚ στην περιοχή, και η όλη παράκτια ζώνη από “Θησέα” ως Παλαιόκαστρο: Εδώ μιλάμε για σχιστολιθικά γκρεμνά, γεωλογικά η περιοχή είναι “ρευστή” με τα εδάφη σιγά σιγά να κυλούν προς τα κάτω. Έπρεπε κάθε δόμηση, κατασκευή δρόμου κλπ να είχαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ. Κάποια στιγμή θα δούμε τεράστιες κατολισθήσεις με τρομερές συνέπειες εκεί.

Επομένως: Ένας κόλπος που χτίστηκε απ' άκρου εις άκρον. Ένα παλιό ρέμα που δεν το σεβαστήκαμε όσο θα έπρεπε. Ξεριζωμένα δέντρα, που κρατάνε το νερό. Και για ακόμα μία φορά, ένα αντιπλημμυρικό έργο που μόνο αντιπλημμυρικό δεν ήταν. «Μάζευε και κουνούπια», είπε ο επιχειρηματίας το πρωί.

Κινδυνεύουν ζωές, χάνονται περιουσίες, αλλά η αυθαιρεσία και το άρπα - κόλλα στα δημόσια και ιδιωτικά έργα καλά κρατεί. Ελάχιστες περιοχές στη χώρα μας, που ονομάζονται «ριβιέρες» του ενός ή του άλλου δήμου στις ταξιδιωτικές ιστοσελίδες, αναπτύσσονται με σεβασμό στο περιβάλλον και ακολουθώντας τις νόμιμες διαδικασίες.

Αν δεν είναι τώρα η ώρα να ξυπνήσουμε πολίτες και κυβερνώντες, δεν ξέρω ειλικρινά τι θα απογίνουμε.

Γαλανιάδη Εύα