Παμπελοποννησιακή σύσκεψη με όλες τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Π.Ε. της Περιφέρειας Πελοποννήσου παρουσία του γενικού γραμματέα της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας κ. Σπύρου Μαρίνη  πραγματοποιήθηκε στην Τρίπολη μετά από κάλεσμα της ΕΛΜΕ Αρκαδίας την Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου. Το θέμα της σύσκεψης ήταν η επίσημη έναρξη της λεγόμενης αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και η απάντηση του εκπαιδευτικού κινήματος, η οποία σύμφωνα με ανακοίνωση του  ΥΠΑΙΘ θα ξεκινήσει από την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Εκπρόσωποι σωματείων από την Λακωνία, την Μεσσηνία, την Κορινθία  και τον νομό μας έδωσαν το «παρών», θέτοντας το ερώτημα αν μια απεργία ή αποχή θα καταφέρει να σταματήσει τον σχολικό σύμβουλο όταν θα θελήσει να μπει στην αίθουσα και επισημαίνοντας ότι το θέμα της αξιολόγησης δεν αφορά μόνο τους νεοδιόριστους αλλά όλους τους εκπαιδευτικούς. Ακούστηκαν διάφορες προτάσεις όπως παράσταση διαμαρτυρίας, αποχή και συμμετοχή όλων των σωματείων της Πελοποννήσου  σε απεργία στην πόλη μας στις 15 Φεβρουαρίου, ώστε να μεταδοθεί ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση. Εκπαιδευτικοί από την Αρκαδία επεσήμαναν ότι κανείς δεν θα πρέπει να φοβηθεί αν η απεργία κηρυχθεί παράνομη αλλά να παραμείνουν στις θέσεις τους και να αγωνιστούν, ώστε το μέτρο αυτό να μην εφαρμοστεί.

Τον λόγο τέλος, έλαβε ο Γενικός Γραμματέας της  Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας κ. Σπύρος Μαρίνης, ο οποίος τόνισε ότι αυτό που πρέπει να καταλάβει ο κόσμος είναι ότι οι εκπαιδευτικοί δεν φοβούνται την αξιολόγηση, αλλά δεν μπορούν να βλέπουν το σχολείο να μετατρέπεται σε κάτι αυτόνομο που θα βαραίνει τις τσέπες των γονιών. «Λένε ότι ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση των παιδιών, ενώ δεν κάνουν τίποτα για τους σοβάδες που πέφτουν στα κεφάλια μας μέσα στην τάξη» όπως σημείωσε χαρακτηριστικά. Στον ίδιο τόνο συμπλήρωσε ότι δεν είναι δυνατόν με την επικράτηση όχι τόσο ακραίων καιρικών συνθηκών να κλείνουν τα σχολεία.

Αυτός είναι ο κρατικός μηχανισμός τους;

Έπειτα έθεσε το ερώτημα πώς μπορεί η συνεχής επιμόρφωση που ζητούν να γίνει, αφού τα χρήματα που απαιτούνται για μεταπτυχιακό ή σεμινάρια κοστίζουν.

Κλείνοντας, επεσήμανε ότι ο εκπαιδευτικός είναι και αυτός άνθρωπος, εντάσσεται στο κοινωνικό σύνολο και δεν μπορεί να μην  επηρεαστεί από την φτώχεια και την ακρίβεια αλλά και από την κατάθλιψη που προκάλεσε η πανδημία με το μισθό του να παραμένει για χρόνια σε χαμηλά επίπεδα.