Αυτές τις μέρες συντελείται η τελευταία πράξη για τον θάνατο του χωριού Τριπόταμος Μεγαλόπολης, με τις κατεδαφίσεις των σπιτιών, της Εκκλησίας και του νεκροταφείου του χωριού. Ενός χωριού που πλέον δεν θα υπάρχει στον χάρτη.

Είναι πολύ οδυνηρό για τους κατοίκους και τους καταγόμενους από τον Τριπόταμο, να βλέπουν το χωριό τους να σβήνει και το μόνο που αφήνει πίσω να είναι μόνο μνήμες και πικρά συναισθήματα.

Παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων του χωριού, που είχαν να κάνουν με την μετεγκατάστασή όλων μαζί σε έναν άλλο χώρο,(ώστε να είναι πάλι χωριό με το όνομα «Νέος Τριπόταμος») από τη στιγμή που δεν μπορούσαν να σώσουν το χωριό τους από την κατεδάφιση, αυτές δεν έγιναν αποδεκτές  και έτσι το χωριό κατεδαφίστηκε.

Χθες, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ήρθε θέμα για γνωμοδότηση επί της ΜΠΕ ενός φωτοβολταϊκού πάρκου που θα εγκατασταθεί από την ΔΕΗ στον ίδιο χώρο που ήταν το χωριό.

Βρέθηκε δηλαδή χώρος για το φωτοβολταϊκό πάρκο, αλλά δεν βρέθηκε για την μετεγκατάσταση του χωριού.

Δεν ψήφισα θετικά στη συγκεκριμένη γνωμοδότηση, όπως και όλη η αντιπολίτευση, για τον παραπάνω λόγο.

Επίσης τοποθετήθηκα και για την γενικότερη κατάσταση που υπάρχει στην περιοχή της Μεγαλόπολης, μετά το κλείσιμο των μονάδων, για την ερημοποίηση που πλανάται ως άλλη «δαμόκλειος σπάθη» πάνω από το Λεκανοπέδιο και για την Περιφερειακή Αρχή Νίκα που αρκείται να τάζει «λαγούς με πετραχήλια», χωρίς επί της ουσίας να κάνει τίποτα, όπως φυλακές, νέα χάραξη του δρόμου προς την Ολυμπία, ΒΙΠΕ, Σχολή Νοσηλευτικής, πίστα Μοτοκρός και Γηροκομείο.

Δείτε την παρέμβασή μου στο Περιφερειακό Συμβούλιο.