Ξύπνα! Φτάσαμε.

Όχι στα Τέμπη, όχι στη Λάρισα, όχι στη Θεσσαλονίκη, όχι στην Ελλάδα 2.0.

Φτάσαμε στο μη περαιτέρω.

Τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ των μεγάλων εφημερίδων, ρεπορτάζ των δημοσιογράφων που έχουν άμεση πρόσβαση στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, ρεπορτάζ αυτών των εφημερίδων που δεν δημοσιεύουν τις καταγγελίες των συνδικαλιστών διότι είναι συνδικαλιστές και επομένως εκείνοι φταίνε για την κατάντια της χώρας μας, ως χθες το βράδυ ανέφεραν ότι κάποιοι εισηγούνταν στον Κυριάκο Μητσοτάκη την καθυστέρηση της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης για τις 9 Απριλίου, επειδή, όπως ανέφεραν οι ίδιες πηγές, ο χρόνος των εκλογών θα συμπέσει με το μνημόσυνο των θυμάτων τις επόμενες μέρες.

Μάλιστα.

Δηλαδή: Ούτε 24 ώρες μετά το δυστύχημα που έχει κοστίσει τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, κάποιοι ανησύχησαν μην και στοιχίσει στο κόμμα η δική τους «στραβή στη βάρδια».

Φυσικά, μετά τις αντιδράσεις και τα σχόλια κάτω από αυτά τα ρεπορτάζ, αυτά τα ρεπορτάζ διαψεύστηκαν κατηγορηματικά και οι μεγάλες εφημερίδες ανασκεύασαν.

Μην απατάσθε, εγώ τουλάχιστον δεν απατώμαι. Τα κόμματα -όλα τα κόμματα- φροντίζουν τα του οίκου τους ακόμα και όταν όλη η χώρα βρίσκεται σε πένθος.

Ξύπνα! Φτάσαμε.

Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, επειδή δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

Οι εκατό και πλέον ζωές που χάθηκαν στο Μάτι κάτι θα έπρεπε να μας είχαν διδάξει. Αλλά βλέπεις εκείνους που ζουν στην Αρτέμιδα, για παράδειγμα, να κοιμούνται ήσυχοι, τρία χρόνια μετά, κι ας έχουν καταπατηθεί όλοι οι κανόνες δόμησης και ασφάλειας και εκεί.

Και η κυβέρνηση, η τωρινή, έχει δώσει ακόμα περισσότερο χρόνο σε όποιον επιθυμεί, να νομιμοποιήσει το αυθαίρετό του.

Εκλογές, γαρ.

Το δράμα στα Τέμπη οφείλεται σε τραγικό ανθρώπινο λάθος, είπε ο Πρωθυπουργός.

Τίνος το ανθρώπινο λάθος;

Του σταθμάρχη που πήγε να δουλέψει σε αυτή τη θέση για να συνταξιοδοτηθεί (διαβάστε ΕΔΩ); Ή μήπως φταίει η τραγική ολιγωρία, η απίστευτη αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, αφού, ενώ υπάρχουν σύγχρονα συστήματα τα οποία έχουμε χρυσοπληρώσει και δεν ετέθησαν ποτέ σε λειτουργία, η ασφάλεια των επιβατών μιας αμαξοστοιχίας που πηγαίνει με 160 χλμ. την ώρα εξαρτάται από ένα κλειδί και από έναν άνθρωπο;

Η Μεγάλη Βρετανία επανακρατικοποιεί τον σιδηρόδρομο, επειδή έμαθε από τα λάθη της, η Γαλλία σε τέσσερα χρόνια εκσυγχρόνισε τον δικό της σιδηρόδρομο, κι εμείς τον ιδιωτικοποιήσαμε με το σύστημα αρπακόλλα.

Ξύπνα! Φτάσαμε.

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Όταν οι ίδιοι οι σιδηροδρομικοί προειδοποιούν για δυστύχημα που αργά ή γρήγορα θα γίνει, ο υπουργός, ο κάθε υπουργός, όχι μόνο ο παραιτηθείς -που δεν ήξερε πώς γράφεται ο Αχελώος- δεν δικαιολογείται να μην γνωρίζει και να μη έχει αναλάβει δράση.

Όλα αυτά, δυστυχώς, αναδείχθηκαν προχθές χθες με τον πιο τραγικό τρόπο.

Ο Κ. Καραμανλής παραιτήθηκε με κάποια πικρία «αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος», όπως αναφέρει ο ίδιος στην ανακοίνωσή του.

Δεν έχουμε συνηθίσει σε παραιτήσεις υπουργών λόγω ευθιξίας. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καραμανλής ήταν υπουργός τόσα χρόνια. Προλάβαινε και να ξυπνήσει και να ακούσει τι έλεγαν οι σιδηροδρομικοί πριν από μόλις έναν χρόνο και να επέμβει.

Ξύπνα! Φτάσαμε.

Τελεία και παύλα.

Για τη ζωή σου πρόκειται, είτε έξω από την εντατική που δεν έχει κρεβάτι για σένα, είτε έξω από το νοσοκομείο που δεν έχει παιδίατρο, είτε έξω από τα Τέμπη, όπου τελικά η ζωή σου εξαρτάται από ένα κλειδί, επειδή επί είκοσι χρόνια εσύ πληρώνεις για τα υπερσύγχρονα συστήματα αλλά προφανώς δεν έχει βρεθεί ακόμα ο κατάλληλος μιζαδόρος για να ολοκληρωθεί το έργο!

Για τη ζωή σου πρόκειται όταν σου λένε ότι δεν δουλεύει επί μήνες ο αξονικός τομογράφος και ο μαστογράφος, όταν δεν υπάρχει ακτινολόγος ή όταν έχει φτάσει Δεκέμβριος και το σχολείο του παιδιού σου δεν έχει φιλόλογο.

Μετά το 2009, οι πολίτες πληρώνουμε πολύ ακριβά επιλογές κυβερνήσεων, κατασπατάληση χρημάτων και πόρων, κομματικούς μηχανισμούς, επιλογές διορισμένων, τεχνοκρατών, και όχι εκλεγμένων υπουργών. Το δημόσιο χρέος, παρά τις στερήσεις, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, παρά το ξεχαρβάλωμα του ΕΣΥ, της Παιδείας, της Ενέργειας, των Μεταφορών -που δεν επιβλήθηκαν από καμία Τρόικα και κανέναν Θεσμό, αλλά αποφασίστηκαν από τους δικούς μας πολιτικούς- συνεχώς αυξάνεται.

Ζούμε σε ένα διαλυμένο κράτος. Οι ευθύνες είναι πολλές και διαχρονικές.

Έχεις κι εσύ τη δική σου ευθύνη, ως πολίτης.

Ετοιμάζεται η ιδιωτικοποίηση των Παιδοογκολογικών νοσοκομείων με τον συνήθη αρπακολλίστικο τρόπο.

Θα διαμαρτυρηθείς;

Ξύπνα! Φτάσαμε.

Στο μη περαιτέρω.

«Η αηδία δεν είναι στάση πολιτική
το ξέρω, το΄χω πει τόσες φορές σε τόσους,
ποτέ δεν οδηγεί στη δράση.
Είναι όμως μια αίσθηση πραγμάτων
σου επιτρέπει με τη γεύση με τη μυρουδιά
να καταλάβεις σε ποιο σημείο βρέθηκες
πού σ’ έφεραν οι επιταγές των άλλων
κι οι αρχικές δικές σου συναινέσεις». (Τίτος Πατρίκιος)

Γαλανάδη Εύα