Συνεδρίαση Περιφερειακού Συμβουλίου.

Θέμα εκτος ΗΔ

Ιδιωτικοποίηση Νερού

Με μεγάλη έκπληξη, γράφουν οι εφημερίδες… ακόμη και η Καθημερινή μόλις, δυο μέρες μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και λίγο πριν τις εκλογές, η Κυβέρνηση επέλεξε να φέρει στη Βουλή, ένα Νομοσχέδιο-μαμούθ, ένα Νομοσχέδιο σκούπα, 263 άρθρων!
Με επιτελική προχειρότητα και ακραία υποτίμηση όλων των κανόνων διαβούλευσης, με απαξίωση του θεμελιώδους δημοκρατικού θεσμού της διαβούλευσης, με πρόσχημα τις ασφυκτικές προθεσμίες του Ταμείου Ανάκαμψης, η κυβέρνηση ισοπεδώνει τα πάντα ξεπουλώντας, δημόσια και κοινωνικά αγαθά.

Τα Τρία σχέδια νόμου σε ένα, που αναφέρθηκα υποβαθμίζουν περαιτέρω το φυσικό περιβάλλον, απαξιώνουν τις ενεργειακές κοινότητες ανοίγουν το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση ΚΑΙ του νερού ΚΑΙ της διαχείρισης απορριμμάτων, μεταφέροντας την εποπτεία των υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Δίνει με αυτό τον τρόπο, η κυβέρνηση το τελειωτικό χτύπημα στα δημόσια αγαθά, μετά την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και των δικτύων ενέργειας.

Μόνο ο αέρας που αναπνέουμε έμεινε …

Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, κρίσιμο ζήτημα, ζήτημα Δημοκρατίας, ζήτημα Θεσμών και Διαφάνειας αποτελεί το γεγονός πως πολλά άρθρα του αποτελούν προεκλογικές εξυπηρετήσεις τα γνωστά ρουσφέτια, εξόφθαλμες φωτογραφικές διατάξεις και ρυθμίσεις που ανοίγουν «παραθυράκια» προς εξυπηρέτηση ημετέρων.
Δυστυχώς ο χρόνος που διαθέτουμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο, είναι μόλις 3 λεπτά. Και φυσικά ούτε σε μια ώρα δεν θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε τα 263 άρθρα. Τρία σχόλια, στα πιο βασικά, για εμένα ανα Ν/Σ:

Νομοσχέδιο 1ο:
Το Νερό είναι και πρέπει να παραμείνει Δημόσιο Κοινό αγαθό. Δεν μπορεί να αποτελέσει ποτέ «αγορά προς ρύθμιση». Το ΣτΕ έχει αποφανθεί ενάντια σε αντίστοιχα επιχειρούμενες πολιτικές και το ‘14 και το ‘20, ενώ Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
αναφέρει ρητά πως: «το ύδωρ δεν είναι εμπορικό προϊόν, όπως τα άλλα, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται» και «η ύδρευση συνιστά υπηρεσία κοινής ωφελείας».

Νομοσχέδιο 2ο:
Το μεγάλο επίδικο αυτού του σχεδίου Νόμου
είναι πως υπό το πρόσχημα της ενσωμάτωσης των δυο Οδηγιών διαχωρίζονται οι Ενεργειακές Κοινότητες και διακρίνονται δυο νέες Κατηγορίες προκαλώντας νέα προβλήματα και περαιτέρω περιθωριοποίηση του Θεσμού. Ενώ η ενεργειακή Δημοκρατία και η καταπολέμηση της Ενεργειακής Φτώχειας, δεν διασφαλίζεται πουθενά!

Νομοσχέδιο 3ο:
Ενεργειακές Διατάξεις. Τι να πρωτοπώ? Δυο στοιχεία ξεχωρίζω:
Για εμένα, το σημαντικότερο είναι ότι σε αυτές τις διατάξεις,
ξηλώνονται οι τελευταίες δικλίδες Περιβαλλοντικής Πολιτικής
που μέχρι πρόσφατα θέλαμε να πιστεύουμε πως ίσχυαν στη χώρα: δηλαδή πως η προστασία της Φύσης δεν είναι θέμα «διακριτικής ευχέρειας», αλλά υποχρέωση και προτεραιότητα.
Και το λέω αυτό, γιατί ανοίγει ένα τεράστιο παράθυρο με τις περιοχές Πρώτης Επιλογής ΑΠΕ. Μιλάμε για Εντελώς χαλαρές διαδικασίες, fast track διαδικασίες, όπου έργα ΑΠΕ απαλλάσσονται εντελώς από Περιβαλλοντική Αδειοδότηση και Υποχρεώση Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης.

Παράλληλα με τις νέες Πολεοδομικές-Χωροταξικές-Περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, παραδίδουν το Περιβάλλον βορρά στα ιδιωτικά συμφέροντα και τη κερδοσκοπία.

Όλα αυτά σε μια χώρα που ακόμη δεν έχει ολοκληρώσει Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες και τα ΠΔ για τις περιοχές Natura 2000, δεν έχει ολοκληρώσει Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ, δεν υπάρχει Ρυθμιστικό για την Αποθήκευση και μας πουλάνε σαν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς τα «Απάτητα Βουνά»!!!

Συνεπώς λέμε "ΟΧΙ" στο Πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ συνολικά.

Τζένη Δημητρακοπούλου