Πόλεμος. Φόβος. Έρωτας. Του ονείρου μου εφιάλτης. Κυρτώνει τώρα ο έρωτας. Τον τάφο του να σκάψει. Πάνω  στην πρώτη τη γραμμή. Αντάμα με τον θάνατο. Την ακριβή ζωή να μη μπορεί να νιώσει. Πόλεμος. Φόβος. Έρωτας. Μέσα στο χώμα θάφτηκε και ρίζωσε το όπλο. Σκούριασε η ασπίδα του. Κάηκαν τα φτερά του. Σε λυπημένο ουρανό τραγούδησε. Χαμόγελο κανένα. Ζευγάρι ο έρωτας. Με το θάνατο. Να του φιλά τα χείλη. Και κόκκινα τα βάφει. Με μάτια αμύγδαλα ορθάνοιχτα. Γύρω τους οι νεκροί μοιρολογούν. Και εκείνος αιώνια χαμένος. Τον έρωτα. Τη σάρκα του. Το αδειανό κρεββάτι. Πόλεμος. Φόβος. Έρωτας. Είναι το ίδιο ακριβώς. Να σε προδίδει ο έρωτας. Θάνατο ν’ αγκαλιάζεις. Νέο έρωτα περίμενες. Μιαν άλλη αγκαλιά. Δική σου. Άλλο πόλεμο. Να κρύβεις λίγο φόβο ακόμη. Σε γυμνό κορμί. Ν’ απλώνεις χέρια ασθενικά. Θάνατο ν’ αγκαλιάζεις. Να πίνεις τα δάκριά του. Κοίτα τον σε λυπήθηκε. Και σε άφησε να ζήσεις. Μόνος εσύ. Κι οι φόβοι σου. Μόνος. Ανέστια μόνος. Ερωτοχτυπημένος. Για μια στιγμή αθάνατος. Του Σίσυφου μαρτύριο. Στάλα – σταλίτσα το αίμα σου. Στάλες και η αγάπη. Αιώνιο μαρτύριο. Η απουσία του Χάροντα κράτησε μια μέρα. Μόνο. Η θλίψη του ερώμενου. Πόλεμος. Φόβος. Έρωτας. Να προχωρούν αντάμα. Επάνω στο κορμί,τη σάρκα ζωγραφίζουν. Μειδίαμα ο έρωτας. Και χαρμολύπη ο φόβος. Και μοναχά ο πόλεμος είναι πόλεμος. Αιώνια χαμένος. Αιώνια νικητής. Του έρωτα ανάσα. Του φόβου προσκεφάλι. Σε κλίνη κείται ο Πάτροκλος. Της μάχης ηττημένος. Του έρωτα θριαμβευτής. Μα δίχως άλλα όπλα. Κι ο Αχιλλέας με μακαριά τιμάει τον νεκρό του. Πόλεμος. Φόβος. Έρωτας. Του ανθρώπου μονοπάτια. Αδιέξοδα. Και οδυνηρά. Ποτέ δε θ’ αποφύγει. Σαν ίσκιος τόσο ευάλωτος. Σαν μια πληγή που χαίνει. Αιώνιος φόβος ο πόλεμος. Αιώνιος φόβος ο έρωτας. Κι ο φόβος φόβος. Πάντοτε. Μέσα μας. Θαμμένος.

Γ. Δ. Αναγνώστου

Μικροδιήγημα με θέμα τον Πόλεμο, στο ανοιξιάτικο τεύχος, #73, του έντυπου περιοδικού (δε)κατα(από προχθές στα βιβλιοπωλεία ). Πόλεμος, τόσο μακριά, τόσο κοντά

Ο Γ.Δ. Αναγνώστου γεννήθηκε στην Τρίπολη το έτος 1969. Έχει εκδώσει  τις ποιητικές συλλογές: Τα λάματα της πρώτης νιότης (Όστρια,2017)  Μέσα στα όμικρον του ονείρου (Γαβριηλίδης, 2018), Η πολυθρόνα της λύπης (Ιωλκός, 2021) , και συμμετείχε στο συλλογικό έργο: Τα ποιήματα του 2018 (Κοινωνία των (δε)κάτων , 2019). Δημοσιεύει μικρό-διηγήματά του στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά: δε|κατα και ΑΠΙΚΟ, και δημοσιεύει γραπτά του, στο arcadia portal.