Σιωπή. Αγάπης σιωπή. Βλέμμα. Σε φωτεινό πρόσωπο. Σε κορνίζα χρυσή. Και πέρα από εκείνο, μαύρο βαθύ. Στην αίθουσα. Και ολόγυρα σε τοίχους φρεσκοβαμμένους. Πορτραίτα ανδρών επιφανών. Μια και μόνη εξαίρεση στα κάδρα. Η Φορναρίνα. Έκλυτη ομορφιά. Με μπούστο – σάρκα υφασμένη από πόθο. Κι εγώ μέσα στο μουσείο, στην αίθουσα εκείνη. Να μη μπορώ να βγω. Να με τραβά ο χρόνος ο παρελθοντικός. Αιώνες πίσω. Ανέπαφοι. Να μας ενώνει η Αισθητική ανθρώπων που έζησαν και έφυγαν πριν από εμάς. Άνθρωποι υπαρκτοί. Κοινοί θνητοί αλλά και άνθρωποι βαφτισμένοι πλέον στην αθανασία. Και κάποιοι άλλοι στης Δόξας τη σκάλα ανεβαίνουν. Ο Κούντερα ν’ αφηγείται τη διάκριση. Κι εγώ, σε εκείνη την επίσκεψη στο μουσείο. Τον κουβαλούσα μαζί. Πάντα έπαιρνα  μαζί μου ένα βιβλίο. Το πρόσφατα διαβασμένο. Τις σκόρπιες υπογραμμίσεις μού άρεσε να διαβάζω ξανά. Τις απαρχές.Το μόνο που είχε απομείνει.  Υπογραμμίσεις. Φράσεις πυροτεχνήματα. Να περπατούν σε μωβ παρτιτούρες. Και στίχους αθέατους. Να φτάνω στην τελευταία σελίδα. Όπως και την πρώτη φορά. Τότε που διάβαζα το τέλος λίγο πριν το τέλος. Αποτέλεσμα. Να παραμείνω φανατικός αναγνώστης. Και όχι καλλιεργημένος αναγνώστης. Ακριβώς σαν το πιο πάνω δίπολο. Το λέω και διάκριση. Νηφάλιος αναγνώστης τού μετά από λίγο τίποτε. Γιατί στο τέλος, δε θυμόμαστε και πολλά από τα βιβλία που έχουμε διαβάσει. Μα το μόνο σίγουρο είναι ότι θυμόμαστε πόσο καλά περάσαμε με κάποια βιβλία καθώς τα διαβάζαμε. Κάτι που ποτέ δε θα έχουμε ξεχάσει. Σιωπή. Αγάπης σιωπή. Βλέμμα. Να σιγοκαίει. Ν’ αναρωτιέται. Σε ποια γλώσσα είναι γραμμένες οι λευκές μικρές κάρτες κάτω από κάθε πίνακα. Ή σε ποια χώρα βρίσκεται. Εκείνος. Άγνωστος. Σε άδεια πόλη. Σε άδειο – άγνωστο  μουσείο. Σε άδειο βλέμμα. Αγάπης σιωπή. Σιωπή. Τελευταία και μοναχή. Για να έχει κεφαλαίο το αρχικό. Γράμμα. Σίγμα.

Γ. Δ. Αναγνώστου

Γράφτηκε ακούγοντας το τραγούδι Sweet Janeτου Lou Reed  [ 1974 ]

Ο Γ.Δ. Αναγνώστου γεννήθηκε στην Τρίπολη το έτος 1969. Έχει εκδώσει  τις ποιητικές συλλογές: Τα λάματα της πρώτης νιότης (Όστρια,2017)  Μέσα στα όμικρον του ονείρου (Γαβριηλίδης, 2018), Η πολυθρόνα της λύπης (Ιωλκός, 2021) , και συμμετείχε στο συλλογικό έργο: Τα ποιήματα του 2018 (Κοινωνία των (δε)κάτων , 2019). Έχει δημοσιεύσει μικρό-διηγήματα στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά: δε|κατα και ΑΠΙΚΟ, και δημοσιεύει γραπτά του στο arcadia portal.