Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι ως προς την έκταση των καμένων εκτάσεων στη χώρα μας. Μέσα στην τρέχουσα αντιπυρική περίοδο, έχουν καεί 1,2 εκατ. στρέμματα. Από τον Μάιο ως σήμερα, δηλαδή. Ανυπολόγιστες είναι οι καταστροφές σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και σε κτηνοτροφικές μονάδες. Στην πραγματικότητα, η καταστροφή είναι ασύλληπτη και για χρόνια θα προστίθεται ακόμα περισσότερη καταστροφή στην υπάρχουσα, εξαιτίας των πλημμυρών, της έλλειψης αγαθών, της φτώχειας την οποία αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που έχασαν τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους, τα αγροτικά τους μηχανήματα και τα εργαλεία της δουλειάς τους, τις εγκαταστάσεις τους.

Και, αν και το ξεχνούν τα συστηματικά τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, είχαμε τουλάχιστον δεκαοκτώ νεκρούς τις τελευταίες μέρες από τις πυρκαγιές. «Το 112 είχε ηχήσει και είναι συνδεδεμένο και με τα ξένα δίκτυα τηλεφωνίας», είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της Πυροσβεστικής. Να πούμε, λοιπόν, ότι έφταιγαν οι μετανάστες που κάηκαν εφόσον είχε ηχήσει το 112;

Άραγε, τι θα γινόταν αν τα θύματα ήταν Έλληνες; Η «κάλυψη» θα ήταν η ίδια;

Ή τι θα γινόταν αν είχαμε άλλη κυβέρνηση; 

Το θέμα με τους νεκρούς μετανάστες έπεσε στη ροή των μέσων ενημέρωσης μέσα σε λίγες ώρες για χάρη των πισινών διεθνών ινφλουένσερ που ποζάρουν στα ελληνικά νησιά.

Ο χειμώνας που θα έρθει, θα είναι ιδιαίτερα σκληρός από πολλές απόψεις. Η χώρα μας είναι φτωχή. Φτωχόταση. Με περίπου 500 δισ. ευρώ δημόσιο χρέος. Με ενεργειακή κρίση και με τιμές σε καύσιμα και ηλεκτρικό που ανεβαίνουν και θα ανεβούν πολύ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, από το φθινόπωρο. Με μια οικονομία της οποίας κάποιοι δείκτες κυρίως της απασχόλησης ανεβαίνουν λόγω διάφορων προγραμμάτων, με ποιότητα ζωής και εισόδημα που πέφτει κάθετα, στην πράξη μια οικονομία χρεοκοπημένη, αφού περίπου 10.000 άνθρωποι χρωστούν περί τα 50 δισ. ευρώ αλλά δεν πρόκειται να τα καταβάλουν στον αιώνα τον άπαντα, διότι δεν είναι κουλουρτζήδες και πωλητές αβγών χωρίς άδεια για να τους μπουζουριάσουν... Ζούμε σε μια χώρα με εργαζομένους οι οποίοι σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία εργάζονται περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους, αλλά αμείβονται ελάχιστα, και οι οποίοι θα κληθούν σύντομα να υπογράφουν συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης και να εργάζονται ευέλικτα σε δύο εργοδότες -που μπορεί, έτσι όπως καμουφλάρονται οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, να είναι ο ίδιος, στην πραγματικότητα, εργοδότης. Ναι, Κοινοτικές Οδηγίες θα πείτε. Ενδιαφέρον, όμως, θα έχει να διαβάσετε τι αναφέρουν οι επίμαχες Κοινοτικές Οδηγίες και τι έσπευσε να ανακοινώσει ο υπουργός Εργασίας...

Καμία μείωση στον ΦΠΑ, καμία προσπάθεια για την πάταξη της αισχροκέρδειας, καμία πρόθεση θέσπισης κάποιων κανόνων στην ενοικίαση ακινήτων, ώστε ένας φοιτητής να μην καλείται να καταβάλει ολόκληρο τον μισθό του πατέρα του μόνο για να νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα. 

Όλα αυτά, όλοι τα νιώθουμε στην τσέπη μας. 

Να μην ανησυχούμε. Ετοιμάζεται το Καλάθι του Μαθητή, μαζί με του Νοικοκυριού, μαζί με το Youth Pass. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι από το μυαλό του υπουργείου Εργασίας θα περνάει καμιά φορά η ιδέα να πληρωνόμαστε όλοι με κουπόνια...

Αυτή είναι η πραγματικότητα εκατό μέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη νέα κυβέρνηση, που σε λίγο θα μας πει ότι παρέλαβε καμένη γη από την προηγούμενη...

Αλλά: Σε λιγότερο από δύο μήνες έχουμε και πάλι εκλογές. Προς το παρόν, όλο το ενδιαφέρον των αυτοδιοικητικών συνδυασμών επικεντρώνεται στο ποιους θα ανακοινώσουν. Θα πρέπει, όμως, πολύ σύντομα να ανακοινώσουν και το πρόγραμμά τους. Και, κυρίως, θα πρέπει οι πολίτες να είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί από τις δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις για ζητήματα που αφορούν  προτάσεις και ενέργειες που θα βοηθήσουν την οικονομία και που θα έχουν να κάνουν και με την προστασία του περιβάλλοντος. Η αυτοδιοίκηση έχει αποδυναμωθεί πολύ, με ευθύνη και δική της αλλά κυρίως της προηγούμενης - σημερινής κυβέρνησης. Ωστόσο, πολίτες και παρατάξεις πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει άλλη γραμμή άμυνας.

Η αυτοδιοίκηση έχει λόγο και αρμοδιότητες στα δάση, στην προστασία του περιβάλλοντος, στα αντιπλημμυρικά. Γι' αυτό αξίζει να ενημερωθούμε, να διαβάσουμε προγράμματα, να απαιτήσουμε λύσεις.

Έχουν σημασία οι εκλογές που έρχονται. Μπορούν να δώσουν το μήνυμα της αγανάκτησης στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πρώτα, είναι απαραίτητο να συμμετάσχουμε. Και ύστερα, είναι ώρα να κρίνουμε πέρα από τον φίλο, τον συμμαθητή, τον μπατζανάκη, τον κουμπάρο. Είναι ώρα να μην ψηφίσουμε από κοινωνική υποχρέωση, κάτι που, δυστυχώς, αποτελεί φαινόμενο στις μικρές κοινωνίες. 

Το κοινό καλό -εφόσον μπορούμε να το αντιληφθούμε, βέβαια- είναι σημαντικότερο από τις κοινωνικές μας συναναστροφές.

Απαραίτητη προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω, θα είναι να ανακοινώσουν, κάποια στιγμή, οι παρατάξεις το πρόγραμμά τους.

Ελπίζουμε ότι η παράθεση ονομάτων φτάνει στο τέλος της.

(Στη φωτογραφία αρχείου: Πεταμένα μπάζα και αντικείμενα στον Άγιο Βλάση, στο δάσος. Είναι έτοιμες οι παρατάξεις, εφόσον εκλεγούν, να προχωρήσουν σε δραστικά μέτρα για να εξαλειφθεί αυτό το χάλι αλλά και να απομακρύνουν αμέσως τον εκάστοτε υπεύθυνο αντιδήμαρχο, χωρίς δικαιολογίες, για την αδιαφορία του; Θα πρέπει να είναι, διότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.)

Γαλανιάδη Εύα