Σοβαρό πολιτικό   κοινωνικό και ηθικό θέμα προκύπτει από την απόφαση της κυβέρνησης να “γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της” τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου  και του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας για τη  ΜΠΕ του  «αντιπλημμυρικού του  αυτοκινητοδρόμου» . Το υπουργείο Υποδομών αγνοώντας τις αρνητικές αποφάσεις των θεσμικών οργάνων της αυτοδιοίκησης και την ανάγκη για αντιπλημμυρική προστασία της Καλαμάτας αποφάσισε αντί να εγκρίνει έργα αντιπλημμυρικής προστασίας της Καλαμάτας όπως ζήτησε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης και το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου  να εγκρίνει    το φαραωνικό έργο «ανακατασκευής» του ανοιχτού οχετού Νέδοντα και διοχέτευσης σε αυτό όλων των νερών από τα ρέματα δυτικά και ανατολικά από το χείμαρρο. Το οποίο εμφανίζεται δημοσίως ως «αντιπλημμυρικό Καλαμάτας» αλλά στη σύμβαση αποκαλύπτεται ότι πρόκειται  για «αντιπλημμυρικό αυτοκινητοδρόμου» γιατί είχε προσυμφωνήσει με το “Μορέα”  να του δώσει  με απευθείας ανάθεση 80 εκατομμύρια ευρώ  στα πλαίσια του μοιράσματος της  χρηματοδοτικής  “πίτας” στους επιχειρηματικούς ομίλους .    

Η απόφαση του υπουργείου είναι άκρως αποκαλυπτική και προκλητική για τις λεόντιες συμβάσεις των αυτοκινητοδρόμων υπέρ των  παραχωρησιούχων. Αναφέρει στα απλά Ελληνικά ότι αν… πλημμυρίσει ο δρόμος, το Δημόσιο θα πληρώσει αποζημιώσεις στο «Μορέα» .  Δηλαδή    επιβεβαιώνει ότι ουσιαστικά ο δρόμος έγινε χωρίς αντιπλημμυρική προστασία και αν με μια δυνατή καταιγίδα  κλείσει ,τότε θα … αποζημιωθεί η εταιρεία. 

Η  “Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου” κατά τη συζήτηση του θέματος της ΜΠΕ στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου  είχε τονίσει  ότι  μετά και την Τεχνική έκθεση – μελέτη του Καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Δ. Κουτσογιάννη και της ομάδας του, για τα αντιπλημμυρικά της Καλαμάτας ,επιβεβαιώθηκε περίτρανα ότι όπως και στη ζωή και στη πολιτική έτσι και στην αντιμετώπιση των τεχνικών προβλημάτων ,δεν υπάρχουν μονόδρομοι . 

Υπάρχουν δύο τουλάχιστον λογικές: Η μια που υποστηρίζεται από τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και οδηγεί στην διοχέτευση και απώλεια τεράστιων ποσοτήτων ομβρίων μέσα από το Νέδοντα η οποία από μόνη της είναι αντιπεριβαλλοντική στην εποχή της κλιματικής αλλαγής. Και γίνεται ακόμη χειρότερη με μια μεγάλη επέμβαση κατά μήκος του άξονα της πόλης, την καταστροφή και την απομάκρυνση πρωτοφανούς όγκου αδρανών υλικών. Μια επέμβαση που καταστρέφει τις υποδομές οι οποίες έχουν δημιουργηθεί και την επανακατασκευή των οποίων κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί, αναστατώνει και παραλύει την οικονομική και κοινωνική ζωή σε μεγάλο μέρος της πόλης για χρόνια σε κρίσιμες περιόδους και επιπλέον κόβει πάνω από 170 μεγάλα δέντρα και στενεύει πάρα πολύ η οδός Αρτέμιδος.

Η άλλη λογική που αποτυπώνεται στη Τεχνική έκθεση – μελέτη του Καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Δ. Κουτσογιάννη και της ομάδας του, για τα αντιπλημμυρικά της Καλαμάτας   την οποία υποστηρίζουμε και εμείς και ουσιαστικά έχει υποστηρίξει και το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας με την απόφαση του ,τονίζει και υποστηρίζει ότι πρέπει και μπορεί να γίνει ανάσχεση των υδάτινων όγκων με τη δημιουργία φραγμάτων και μικροφραγμάτων στο Νέδοντα, τη λελογισμένη παροχέτευση ομβρίων από ρέματα στο Νέδοντα και την αποκατάσταση της ομαλής ροής στο σκεπασμένο τμήμα του χειμάρρου. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:«θα πρέπει να γίνουν έργα στην ανάντη λεκάνη. Αυτά περιλαμβάνουν (α) συντήρηση και επέκταση των υπαρχόντων έργων ορεινής υδρονομίας, (β) κατασκευή εσχάρας συγκράτησης κορμών δένδρων ανάντη της ήδη διευθετημένης κοίτης και πλησίον της γέφυρας της περιμετρικής οδού, (γ) κατασκευή φράγματος ανάσχεσης – εμπλουτισμού υδροφορέων στην κεντρική ορεινή κοίτη, και (δ) κατασκευή φράγματος αποθήκευσης στο ανατολικό τμήμα της λεκάνης. Τα έργα αυτά θα δημιουργήσουν επιπρόσθετα οφέλη, προσφέροντας επιπλέον υδατικούς πόρους. Στον ίδιο στόχο μπορεί να συμβάλει ο ανασχεδιασμός των χαράξεων των ρεμάτων που συμβάλλουν στον Νέδοντα», Είναι προφανές ότι η πρόταση αυτή είναι φιλική προς το περιβάλλον, επιβεβλημένη στις σημερινές εποχές και συμβατή με τις προσπάθειες ενίσχυσης της υδροφορίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους  η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» πρότεινε να αποφασίσει το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου  το οποίο και αποφάσισε με τη σύμφωνη γνώμη και της παράταξης του Περιφερειάρχη κ. Π. Νίκα . 

1. Να καταψηφιστεί η συγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

2. Να έρθει  μια νέα ΜΠΕ για την αντιπλημμυρική θωράκιση της Καλαμάτας σε ριζικά διαφορετική λογική από την συγκεκριμένη  και να είναι στη λογική της «λύσης 2» του κ. Δ. Κουτσογιάννη και της ομάδας του. Δηλαδή « να γίνουν έργα στην ανάντη λεκάνη. Αυτά να περιλαμβάνουν (α) συντήρηση και επέκταση των υπαρχόντων έργων ορεινής υδρονομίας, (β) κατασκευή εσχάρας συγκράτησης κορμών δένδρων ανάντη της ήδη διευθετημένης κοίτης και πλησίον της γέφυρας της περιμετρικής οδού, (γ) κατασκευή φράγματος ανάσχεσης – εμπλουτισμού υδροφορέων στην κεντρική ορεινή κοίτη, και (δ) κατασκευή φράγματος αποθήκευσης στο ανατολικό τμήμα της λεκάνης. Τα έργα αυτά θα δημιουργήσουν επιπρόσθετα οφέλη, προσφέροντας επιπλέον υδατικούς πόρους. Στον ίδιο στόχο μπορεί να συμβάλει ο ανασχεδιασμός των χαράξεων των ρεμάτων που συμβάλλουν στον Νέδοντα».

Δυστυχώς η  κυβέρνηση λειτουργώντας και κουτοπόνηρα -αφού περίμενε να γίνουν οι εκλογές για να μην υποστούν εκλογική βλάβη οι εκλεκτοί της -και ενάντια στα συμφέροντα της Καλαμάτας και των πολιτών της ενέκρινε τη ΜΠΕ  για να δώσει στον παραχωρησιούχο με απευθείας ανάθεση έργα υψους 80  εκατομμυρίων ευρώ τα  οποία   θα διαλύσουν την κοινωνική και οικονομική ζωή της Καλαμάτας για τουλάχιστον 3  χρόνια. 

Είναι ευθύνη του νέου Δημοτικού Συμβουλίου   και της νέας Δημοτικής Αρχής Καλαμάτας καθώς και του νέου Περιφερειακού Συμβουλίου και της νέας Περιφερειακής Αρχής Πελοποννήσου να σεβαστούν τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί και να αντιταχθούν στις λαθεμένες  και καταστροφικές επιλογές της κυβέρνησης διαφορετικά θα γραφτούν με μαύρα γράμματα στην αρχή της θητείας του όπως έγινε με το Σημίτη με τη στάση του στα Ίμια.