Την προηγούμενη εβδομάδα ένας αστυνομικός 31 ετών τραυματίστηκε σοβαρά όταν δέχθηκε το χτύπημα μιας ναυτικής φωτοβολίδας από 18χρονο σε αγώνα βόλεϊ.

Ο σοβαρός τραυματισμός του αστυνομικού συγκλόνισε τους συναδέλφους του, οι οποίοι μάλιστα χθες κατ' αρχάς αρνήθηκαν να περιφρουρήσουν αγώνα μπάσκετ ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στη Μακάμπι, ωστόσο ύστερα από ψύχραιμες, όπως ειπώθηκε στα δελτία ειδήσεων, παρεμβάσεις, τελικά προχώρησαν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Στην εκτέλεση των καθηκόντων τους προχώρησαν και χθες το πρωί, όταν εργαζόμενοι των Δήμων που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες εργασίας, προσλήψεις και μονιμοποιήσεις προσπάθησαν να μπουν στο υπουργείο Εσωτερικών και να συναντηθούν με την υπουργό. Χημικά, ξύλο και βία εναντίον των εργαζομένων που έσπρωχναν την πόρτα για να μπουν ήταν η απάντηση, χωρίς, μάλιστα, να ιδρώσει το αφτί κανενός.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, από όσο γνωρίζουμε, η διμοιρία που περιφρουρούσε το υπουργείο Εσωτερικών και την πορεία των εργαζομένων δεν διατύπωσε την άρνησή της να καταστείλει την κινητοποίηση των εργαζομένων στους Δήμους.

Συνταξιούχοι και εργαζόμενοι είναι άοπλοι, εξάλλου, ενώ οι «οπαδοί» -αναλώσιμοι των κάθε είδους μαφιόζων των ομάδων, των συνδέσμων, των νονών της νύχτας και λοιπά- έχουν απάνω τους από μαχαίρια ως ναυτικές φωτοβολίδες...

Αντιλαμβάνομαι πλήρως την αγανάκτηση οποιουδήποτε εργαζομένου όταν τραυματίζεται και όταν σκοτώνεται ένας συνάδελφός του. Αντιλαμβάνομαι πλήρως την οργή ενός ανθρώπου που η δουλειά του είναι να περιφρουρεί την τάξη, όταν δέχεται στο κεφάλι του ολόκληρο τσιμεντόλιθο που κάποιος οργανωμένος ή ανοργάνωτος κάφρος έμπασε στο γήπεδο, την ώρα που στον έλεγχο ξεψάχνιζαν τη δική μου τσάντα και μου πήραν το μπουκάλι με το νερό, ενώ πίσω μου ένα παλικάρι περίμενε με το αναμμένο τσιγαριλίκι να μπει στο ΟΑΚΑ -και μπήκε ανενόχλητος από τους ένστολους που έλεγχαν την είσοδο.

Οι αστυνομικοί, όμως, θα έπρεπε να είχαν αγανακτήσει με την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και όταν, παρά το γεγονός ότι όλοι οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ήξεραν για την κάθοδο των κάφρων από την Κροατία, δεν δόθηκε καμία εντολή να τους σταματήσουν σε 6.000 χλμ., με αποτέλεσμα να κάνουν «απόβαση» στη Νέα Φιλαδέλφεια και να σκοτώσουν έναν άνθρωπο.

Το πρόβλημα δεν είναι η περιφρούρηση των γηπέδων και των αγώνων. Η οπαδική βία -και η κάθε είδους βία- είναι το αποτέλεσμα πολλών στρεβλών και άρρωστων καταστάσεων στην ελληνική κοινωνία και όχι η αιτία.

Οι αιτίες της πρέπει να αναζητηθούν και στο γιατί, ας πούμε, πρόεδρος ομάδας μπαίνει στο γήπεδο οπλισμένος με το χέρι στο ύψος του όπλου και ο αστυνομικός δίπλα του -και κανένας άλλος- δεν το βλέπει, παρά μόνον ο φωτογράφος...

Μπορεί ένας αστυνομικός να συλλάβει πρόεδρο ομάδας;

Ούτε δήμαρχο δεν μπορεί να... επιπλήξει για παράνομη στάθμευση, μην γελιόμαστε!

Η κυβέρνηση έκλεισε τα γήπεδα. αλλά εκείνοι που δεν μπορούν να κρατήσουν την οργή τους, και που έχουν οπλιστεί με πολεμοφόδια από τους αρχηγούς των αγελών τους, πέταξαν χθες στο μετρό στον Κεραμεικό καπνογόνα, φωνάζοντας «όποιος είναι Παναθηναϊκός, να το πει τώρα». Οι δράστες έφυγαν ανενόχλητοι, όπως μπήκαν ανενόχλητοι στο μετρό, ενώ δεν υπάρχει βιντεοληπτικό υλικό που θα βοηθούσε στην ταυτοποίησή τους.

Δεν βαριέσαι; Έτσι κι αλλιώς, με προφορική εντολή εισαγγελέα θα αφήνονταν ελεύθεροι την επομένη...

Με τη Δικαιοσύνη πρέπει να τα βάλουν οι αστυνομικοί. Με την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη πρέπει να τα βάλουν οι αστυνομικοί. Το πρόβλημα της βίας είναι μεγάλο, αγγίζει όλη την κοινωνία, από τα σχολεία ως τα γήπεδα, κι αν δεν το δούμε συνολικά, κι αν δεν γίνουν γενναίες παρεμβάσεις δεν θα δούμε φως.

Ως τότε, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι θα τρώνε καπνογόνα και ολόκληροι «στρατοί» από χούλιγκαν και κοινούς εγκληματίες του ποινικού θα δρουν ανενόχλητοι. Μαζί με τις πανίσχυρες ΠΑΕ, στον βωμό των οποίων «σφάζονται» από πλανημένα παιδιά ως κυβερνήσεις...

Γαλανιάδη Εύα