Από το 2017, η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Η ελληνική γλώσσα με αδιάλειπτη παρουσία στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου επί χιλιάδες χρόνια και με γραπτά μνημεία που καλύπτουν χιλιετηρίδες, αποτελεί μία από τις αρχαιότερες γλώσσες στον πλανήτη και συνιστά την εξέχουσα έκφανση του ελληνικού πολιτισμού. Τα Γενικά Αρχεία του Κράτους διασώζουν τεκμήρια γραπτών μνημείων της ελληνικής γλώσσας από τον 16ο αιώνα έως σήμερα.

Στο νεοελληνικό κράτος ο τύπος της ελληνικής γλώσσας που θα καθιερωνόταν ως «εθνική γλώσσα» στην εκπαίδευση και στη δημόσια διοίκηση αποτέλεσε πεδίο έντονης διαμάχης μεταξύ των οπαδών της λόγιας γραφόμενης (καθαρεύουσα) και της ομιλούμενης (δημοτική) γλώσσας. Η αντιπαράθεση δεν περιοριζόταν μόνο στο ζήτημα της γλώσσας αλλά αφορούσε και αντιπαράθεση ιδεών και συμπεριφορών της ελληνικής κοινωνίας. Το γλωσσικό ζήτημα, αφού ταλάνισε για δεκαετίες το ελληνικό κράτος, λύθηκε οριστικά τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης με την απάλειψη της γλωσσικής διάταξης από το Σύνταγμα του 1974 και την καθιέρωση της δημοτικής το 1976 από την κυβέρνηση Κ. Καραμανλή. 

Δείτε μέσα από τεκμήρια των αρχειακών συλλογών της Κεντρικής Υπηρεσίας των Γενικών Αρχείων του Κράτους:

Διάφορα έντυπα σχετικά με το γλωσσικό ζήτημα. ΓΑΚ, Κ.Υ., Συλλογή Βλαχογιάννη

Εγκύκλιος προς τα σχολεία για την καθιέρωση της καθαρεύουσας στη σχολική διδασκαλία την περίοδο της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. ΓΑΚ, Κ.Υ., Αρχείο Ζ΄ Γυμνασίου Θηλέων Αθηνών