Πρέπει να ονειρευόταν πολύ καιρό ο Ομπάμα το ταξιδάκι στην Αθήνα ως απερχόμενος. Ετούτος εδώ, έχει κανένα τρίμηνο τώρα που μετράει μέρες σαν φαντάρος με την τσατσάρα ως τον Γενάρη που παίρνει τα μπογαλάκια του και φεύγει από τον Λευκό Οίκο.

Εδώ είστε κι εδώ είμαι, θα το γυρίσει στο καλλιτεχνικό: ηθοποιός θα γίνει, παρουσιαστής στην τηλεόραση, πάντως τόσα βιντεάκια για τη «συνταξιοδότηση» στο YouTube δεν θα πάνε χαμένα...

Ήρθε εν Αθήναις χαλαρός, άνετος, φωτογραφήθηκε με όλους. Το βράδυ θα τηλεφωνούσε στη Μισέλ «όου, χάνι, είναι απίστευτα όμορφα εδώ». Με τη χαλαρότητα του απερχόμενου, απόλαυσε τα πάντα -και οι Αθηναίοι... περισσότερο...

Πιστεύαμε ότι με ΣΥΡΙΖΑ θα έμενε κανένας δρόμος ανοιχτός για τους εργαζομένους, τουλάχιστον!

Μπορεί να μην μίλησε στην Πνύκα -ευτυχώς- αλλά η ομιλία του στο «Σταύρος Νιάρχος» είχε τόση δημοκρατία όση χρειαζόταν και τόσο φιλελληνισμό, μεγαλύτερο και από του λόρδου Βύρωνα... Καμιά τριακοσαριά πόλεμοι μαίνονται στον πλανήτη, στους μισούς τουλάχιστον η Αμερική αλωνίζει, και ο Αμερικανός πρόεδρος μιλάει για ειρήνη και για τον έρωτα για όλους κάτω από τον ίδιο ήλιο.

Όπου «όλοι», εμείς και οι πρόσφυγες, που προφανώς ήρθαν στην Ελλάδα για να ερωτευτούν, αφού κάνουν διακοπές και όχι επειδή η αμερικανική πολιτική τα έκανε μαντάρα εκεί πέρα στην Ανατολή...

Ο Αλέξης Τσίπρας πάλι, μίλησε τα ελληνικά με προφορά αμερικανική έως... τεξανική. Έχει δάσκαλο αγγλικής φερμένο από την Άγρια Δύση και τον κόλλησε; 

Είναι ο γιος του Τζον Γουέιν;

Πάντως δεν παραπονιέμαι, το αντίθετο. Επιτέλους ο Πρωθυπουργός μιλάει αγγλικά! Αν μιλούσε και στη διαπραγμάτευση, μπορεί να καταλάβαινε πού το πήγαιναν οι εταίροι κιόλας...

Πέρα από τις μοκέτες που δεν στρώθηκαν ακριβώς στα πόδια του πλανητάρχη, τη σημαία που έκρυψε τη μούρη του Καμμένου και τα ελληνικά, ο Θεός να τα κάνει, του Αμερικανού προέδρου, ο Ομπάμα εδώ που ήρθε, μας είπε στην ουσία ότι έχουμε δρόμο μπροστά μας. Αλλά εμείς ακούσαμε μόνο τον ωραίο του λόγο στο «Σταύρος Νιάρχος», βαθιά ελληνικό και... Ζήτω η Ελλάς.

Ωραία βαυκαλιστήκαμε πάλι χθες, τι λόγος ήταν αυτός, τι χάιδεμα στα αφτάκια μας!

Ακούσαμε εκείνο που μας είπε και που είχε σημασία; Ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, ντε!

Δεν θυμάμαι ποιος κυβερνητικός στον Σκάι χθες το πρωί έλεγε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πολλά για την ανάπτυξη.

Φαίνεται όλοι εκτός από τον Ομπάμα πιστεύουν την Τζάκρη και την εφαρμογή στο κινητό για ίδρυση επιχείρησης από το τηλέφωνο!

Γραφειοκρατία και βαρεμάρα ως εκεί που δεν παίρνει -πράγματα πρακτικά που θα μπορούσε να πολεμήσει η κυβέρνηση- αλλά η ανάπτυξη για τους κυβερνητικούς είναι εδώ...

Το Βερολίνο όλη μέρα χθες υπενθύμιζε ότι εκείνο αποφασίζει και ότι έχει ήδη απορρίψει την ελάφρυνση του χρέους, ενώ κάποιοι αξιωματούχοι έλεγαν ότι αυτό που κάνει ο Τσίπρας με τον Ομπάμα είναι προπαγάνδα και τίποτε άλλο.

Ο Ομπάμα, λοιπόν, δεν είναι Περικλής, ο Τσίπρας δεν είναι ο γιος του Τζον Γουέιν και το Βερολίνο είναι και θα είναι το Βερολίνο. Συμπερασματικά, έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας -καμιά 30αριά χρονάκια. Όσο και να εξάρουν την επίσκεψη του Ομπάμα στην Ελλάδα καταλαβαίνουμε όλοι ότι η επίσκεψη ενός απερχόμενου προέδρου δεν λέει και πολλά. Αν ερχόταν το καλοκαίρι του 2015, κάτι θα γινόταν.

Τώρα... για ένα από τα τελευταία του τριήμερα με το Air Force One ήρθε, προτού δώσει την καρέκλα στον Ντόναλντ Τραμπ μετά λύπης πολλής της υφηλίου και ύστερα από μια προεκλογική εκστρατεία-σημείο των καιρών και μπούσουλα, λένε κάποιοι στην Ευρώπη, για τις προεκλογικές εκστρατείες σε Ιταλία και Γαλλία που έρχονται.

Αυτός... έφυγε. Αλί σε αυτούς που μένουν!