Ω άνδρες Αθηναίοι, ποιος θα μας σώσει;

Όχι από τη μοίρα μας, αλλά από τον κίνδυνο να χάσουμε τον νουν.

Ο κ. Πέτσας βγήκε στον προσφιλή του Αυτιά, και είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι τα καμένα βουνά της Εύβοιας δεν έχουν σχέση με τα πλημμυρισμένα παράλια της Εύβοιας.

«Έχει μεγάλη διαφορά αυτό από το να συνδέουμε τα καμένα με τις ζημιές κοντά στη θάλασσα. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα με τα καμένα», είπε ο κ. Πέτσας με θράσος.

Προφανώς, ο κ. Πέτσας θέλει να μας πείσει ότι τα βουνά της Εύβοιας και τα παράλια της Εύβοιας δεν συνδέονται μεταξύ τους.

Μήπως πρόκειται για άλλους νομούς, κιόλας;..

Μήπως μεταξύ των βουνών και των παραλίων υπάρχει ένα κενό;

Δεν πέφτουν οι χείμαρροι από τα βουνά στα παράλια, στην περίπτωση της Εύβοιας, ούτε τα φερτά υλικά από τα καμένα καταλήγουν στις παραλίες της.

Πόσο πια να νίψετε τας χείρας σας, εκεί στην εθνοσωτήριο κυβέρνηση;..

Το νερό τρέχει λασπωμένο στο λεκανάκι.

Πληρώνετε τα κανάλια για να σας χαϊδεύουν τα αφτιά, αλλά όχι και να παραλογιάσουμε τελείως ή να ξεχάσουμε αυτά που ξέρουμε!

Με τα βουνά καμένα, τι θα συγκρατούσε τα νερά για να μην σπάσουν οι δρόμοι και βρεθούν στις παραλίες της Εύβοιας;

Ο μυθικός Άτλας;

Η Εύβοια κάηκε, και πνίγηκε επειδή κάηκε.

Η πέτσα έχει χαθεί καιρό τώρα.

Μόνο στο γιαούρτι, πλέον!