Ω, παίδες Ελλήνων, δημοκράτες, σοσιαλιστές (πόσα χρόνια έχω να ακούσω αυτή τη λέξη και να έχει νόημα!), πασόκοι, παλαιοπασόκοι, ορθόδοξοι πασόκοι, κιναλίτες, κιδησόφιλοι και κεντρώοι που κοιτάτε δεξιά ή αριστερά, ή και δεξιοαριστερά, παπανδρεϊκοί του Ανδρέα, Θεός σχωρέστον, και του επανεμφανιζόμενοι Γιωργάκη - «το παιδί δεν κάνει», και λοβερδικοί, ωρέ παιδιά καημένα!

Αφήνω στην άκρη τα αποφθέγματα, τα φιλανθήματα και τις πομφόλυγες, και περνάω στο ψητό:

Ρε σεις, ποια Αλλαγή να φέρουν οι υποψήφιοι για την προεδρία των εβδομήντα ετών;

Ποια αλλαγή θα φέρετε κι εσείς, οι στεφανωμένη με την λευκήν την κώμην;

Δώστε τόπο στα νιάτα, βρε, που μπαμπάκιασε η πλατεία Άρεως προχθές στη συγκέντρωση φίλων και υποστηρικτών του Γιώργου Παπανδρέου!

Όλο το σύστημα του '80 και του '90 ήταν εκεί, σύσσωμο και αποφασισμένο να ξαναφέρει τον ήλιο τον πράσινο και τις ίδιες δεκαετίες, αν γίνεται.

Εμπρός... πίσω! Τι κι αν ο ΓΑΠ έχει αποδείξει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει, εσείς, εκεί, ακόμα ψηφίζετε τα γονίδια του Ανδρέα, ένεκα και της ευγνωμοσύνης για τα ευεργετήματα, να συμπληρώσουμε.

Εμφανιστήκατε κάποιοι από εσάς και, απευθυνόμενοι στους συγκεντρωμένους, θυμηθήκατε τι σας είχε πει ο πατήρ υμών το 1964(!) «πάντα να στηρίζετε την οικογένεια Παπανδρέου»!

Γιατί, σεβαστοί μου μπαρμπούληδες;

Δώστε τόπο στα νιάτα, βρε, δώστε μια ευκαιρία να αναλάβει την προεδρία του κόμματος ένας νεότερος άνθρωπος, όχι από τζάκι, που έχει όρεξη να δουλέψει και να φτιάξει ένα κόμμα που να σέβεται τις αξίες του ΠαΣοΚ αλλά να βλέπει μπροστά, να πάρει τους νέους μαζί του.

Αλλαγή με παλιά μυαλά και κορμιά, δεν γίνεται, πώς να το κάνουμε;