Έρημη, καμένη χώρα

Time to read
less than
1 minute
Read so far

Έρημη, καμένη χώρα

Ιούλιος 24, 2023 - 17:00

Με τον πρωθυπουργό της Βουλγαρίας, Νικολάι Ντένκοφ είχε συνάντηση τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Κατά τη συνομιλία που είχαν, ο ίδιος δήλωσε: «Σήμερα είναι η επέτειος της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας μας, ελπίζουμε ότι του χρόνου θα γίνει μια μεγάλη γιορτή. Συμπίπτει όμως και με δύσκολες ημέρες λόγων των δασικών πυρκαγιών. Αυτές είναι οι συνέπειες, δυστυχώς, οι πραγματικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Έχουμε ακόμη ένα δύσκολο καλοκαίρι μπροστά μας, αλλά θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».

Και πίσω μας; Τι έχουμε πίσω μας;

Έχουμε το Μάτι, με την εκατόμβη νεκρών. Έχουμε την κατακαημένη Εύβοια. Έχουμε, πιο πίσω ακόμα, τις φωτιές στην Ηλεία, τις μεγάλες πυρκαγιές στην Πάρνηθα.

Έχουμε πολύ κάρβουνο πίσω μας, που δεν μας δίδαξε τίποτα.

Εκτός κι αν πρέπει μοιρολατρικά να δεχθούμε ότι όλα μας τα δάση, όσα έχουν απομείνει, έρμαια της κλιματικής αλλαγής, θα καούν διότι εμείς, ως διποδα νοήμονα όντα και ως κράτος, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως.

Ο Πρωθυπουργός δηλώνει ότι «θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε», αναφερόμενος, ασφαλώς, στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών όταν προκληθούν, ανάψουν και φουντώσουν, και αφεθούν να καταπιούν τα δάση και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις (όπως στη Ρόδο, ας μην ξεχνάμε ότι η πυρκαγιά που οδήγησε στην εκκένωση περίπου 30.00 ανθρώπων είχε ξεκινήσει μέρες νωρίτερα...).

Πρόληψη δεν υπάρχει πουθενά, και όπου υπάρχει, βλέπε Μαίναλο, επαφίεται στις προσπάθειες των υπέροχων εθελοντών που περιπολούν στο βουνό.

Τα αποτελέσματα της παντελούς έλλειψης μέτρων πρόληψης των πυρκαγιών τα ζούμε με δραματικό τρόπο κάθε χρόνο. Κινδυνεύει ο Βουραϊκός, καίγεται το Πήλιο, καίγεται η Ρόδος, να καίγεται η Κέρκυρα, ξανακαίγεται η Εύβοια, όπου γίνονται εκκενώσεις αυτή την ώρα.

Θα κάνουμε, λοιπόν, ό,τι καλύτερο μπορούμε.

Δηλαδή, βόλτες στο κέντρο επιχειρήσεων για να ενημερωνόμαστε. Διότι στο πεδίο άλλοι είναι εκείνοι που μοχθούν για τα δάση μας και τις περιουσίες των ανθρώπων.

Εκείνοι που η προηγούμενη και νυν κυβέρνηση κατέβρεχε με τις μάνικες επειδή διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους και μόνιμες προσλήψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα...

Πίσω από τις εκκενώσεις και το 112 -δεν χρειάζεται να πούμε ότι σώζουν ζωές- υπάρχει η παντελής αδιαφορία για την πρόληψη των πυρκαγιών. Το σύστημα που υιοθετήθηκε το 2007, έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι στην πραγματικότητα δεν δούλεψε ποτέ.

Και καμία κυβέρνηση δεν μπήκε στον κόπο να το αλλάξει!

Ούτε η προηγούμενη -και νυν.

Θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε.

Πολύ λίγα, πολύ αργά, όπως πάντα.

Και χωρίς καμία δικαιολογία.

Πώς είναι δυνατόν, αναρωτιούνται οι φίλοι, να αφήσεις ένα νησί με εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες τέτοια εποχή, να καεί, εφόσον τον τουρισμό τον προωθείς ως βαριά βιομηχανία της χώρας μας.

Αλήθεια, τώρα;

Αναρωτιόμαστε πώς στη χώρα της ευκαιριακής ανάπτυξης και του άρπα - κόλλα δεν υπάρχει καμία θεσμική πρόβλεψη και παρέμβαση για τίποτα;

Ως Έλληνες, κάνουμε μόνο μπαλώματα -κι όσο αυτά αντέξουν, αρκεί να πέφτει το παραδάκι.

Δεν βλέπουμε να αφήνονται ελεύθερα τα διάφορα συμφέροντα με ισχυρότατους δεσμούς με δημάρχους, περιφερειάρχες, βουλευτές, γραμματείς και φαρισαίους, να αυθαιρετούν σε παραλίες και αρχαιολογικούς χώρους;

Πώς είναι δυνατόν να δουλεύουν ταβέρνες με τραπέζια πάνω στο κύμα, εννοώ στην αμμουδιά, με την πατούσα στο νερό, χωρίς άδεια, προφανώς, και παραλιακοί δρόμοι να οδηγούν σε πόρτες... κλαμπ, όπως σε  εξαιρετικά δημοφιλές νησί των Κυκλάδων;

Πώς είναι δυνατόν να έχει ξεκινήσει μια πυρκαγιά στη Ρόδο την Τρίτη, στα μέσα ενημέρωσης να είναι απλώς.... Τρίτη, και το Σάββατο να τρέχουν πανικόβλητοι οι τουρίστες στον δρόμο, με τον πυκνό καπνό πίσω τους, με μωρά παιδιά στην αγκαλιά, επειδή εκείνοι που τους διαβεβαίωναν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος, τους ξεσήκωσαν τελικά να φύγουν άρον - άρον;..

Βαθιά πολιτική απάθεια, βαθιά άγνοια, πολίτες και επιχειρηματίες βαθιά χωμένοι σε μια βολική ασυδοσία.

Ένα κράτος που μονίμως χρωστάει στα μεγάλα συμφέροντα.

Ο «Ελεύθερος Τύπος» της Κυριακής στο πρωτοσέλιδό του, εν μέσω όλου αυτού του χάους, ανακοίνωνε ότι τον Σεπτέμβριο έρχεται νέα ρύθμιση στη Βουλή και λύση για τα εκτός σχεδίου οικόπεδα.

Δίνονται συνεχώς παρατάσεις για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων.

Ας βολευτούμε όλοι, λοιπόν, στην έρημή μας χώρα.

Αλλά έρχεται κάποτε η ώρα του λογαριασμού, και το τίμημα θα είναι μεγάλο, διότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει καν η πρόθεση για υγιή, στα μέτρα μας, ανάπτυξη με διαφύλαξη του περιβάλλοντος και με αγάπη για τον τόπο μας.

Αναρωτιέμαι αν οι περιφέρειες και οι δήμοι, αν το υπουργείο και η κυβέρνηση στις πυρόπληκτες περιοχές θα ανακοινώσουν αντιπλημμυρικά έργα και γρήγορα. Διότι μετά τις φωτιές, έρχονται οι πλημμύρες.

Μια δήλωση του τύπου «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε» κατόπιν εορτής, δεν θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, όπως ιδιαίτερα χρήσιμη δεν είναι και η σημερινή δήλωση του Πρωθυπουργού.

Λίγο αργότερα, από το βήμα της Βουλής, ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι είμαστε σε πόλεμο με τη φωτιά.

Συμπληρώνει άλλες δηλώσεις πολιτικών περί «ασύμμετρης απειλής», «στρατηγού ανέμου», περί «στραβής στη βάρδια».

Όλες εξοργιστικές.

«Η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ και θα εκδηλώνεται όλο και περισσότερο με μεγαλύτερες καταστροφές γι' αυτό και η κυβέρνηση οφείλει να μην αρκείται στην όποια πρόοδο αλλά να προσαρμόζουμε γρήγορα τα σχέδιά μας στις νέες συνθήκες. Αλλά απαιτείται και αλλαγή κουλτούρας από όλους. Από την κεντρική διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση και τον κάθε πολίτη. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι από αυτή την δοκιμασία το κράτος απουσιάζει. Αντίθετα, ήταν παντού. Σήμερα μπορούμε από σύγχρονο κτίριο να κάνουμε τον συντονισμό. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στην κατάσταση που παραλάβαμε. Πού θα ήμασταν σήμερα αν δεν είχαν γίνει αυτές οι αλλαγές», είπε ο κ. Μητσοτάκης.

Το 2021 από τη φωτιά στην Εύβοια κάηκαν 508.800 στρέμματα, στη Βαρυμπόμπη 83.700, στην Ηλεία 180.000 στρέμματα, στη Μεσσηνία 51.000, στην Ανατολική Μάνη 104.700.

Συνολικά, 1,2 εκατ. καμένα στρέμματα το 2021, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, για όλη τη χώρα.

Σε 40 χρόνια, έχουν καεί 20 εκατ. στρέμματα.

Οι δικαιολογίες στερεύουν, όπως το νερό μας στις πηγές.

 

Γαλανιάδη Εύα