Ω, παίδες Ελλήνων, βάλτε βαθιά το χέρι στην τσέπη κι αν βρείτε κανένα ευρουλάκι εκεί μέσα, κρατήστε το, θα σας χρειαστεί για το νέο χαράτσι που έρχεται.

«Θα υπάρξει ένα τέλος για την αύξηση των πόρων φυσικών καταστροφών. Θα υπάρξει μια αύξηση του αποθεματικού του ποσού που διαθέτει κάθε χρόνο το κράτος για φυσικές καταστροφές. Εδώ θα υπάρξει ένα τέλος υπέρ αυτού του ταμείου και θα μου επιτρέψετε να ακούσουμε τον πρωθυπουργό το Σάββατο.» Τάδε έφη ο Αλέξης Πατέλης, ο οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, ο οποίος προανήγγειλε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ θα ανακοινώσει ένα τέλος, δίκαια κατανεμημένο, για τις φυσικές καταστροφές.

Πού να βρεθούν χρήματα από άλλους πόρους, ξέρετε, εκείνους που προορίζονται για την ψηφιακή Ελλάδα 2.0, τις επενδύσεις με ζεστό χρήμα των Ευρωπαίων φορολογουμένων σε ανεμογεννήτριες και άλλα ανεμομαζώματα διαολοσκορπίσματα. Δεν πληρώνουμε αρκετά μεγάλους φόρους. ΟΧΙ! Ποιος γελοίος τα διαδίδει αυτά; Στα 2 ευρώ η βενζίνη, με έναν ειδικό φόρο κατανάλωσης απολύτως απαραίτητο για να την βγάλουμε καθαρή ως χώρα. Η τιμή της ντομάτας θα πάει στον Δία κι ακόμα παραπάνω, αλλά ο ΦΠΑ στα τρόφιμα δεν είναι δυνατόν να χαμηλώσει. Εκείνος ο ΕΝΦΙΑ θα είχε καταργηθεί, αλλά οι δεκαεπτά φόροι που πληρώνουμε για ένα ακίνητο που έχουμε νόμιμα αγοράσει και χρυσοπληρώσει, δεν είναι αρκετοί για να συντηρούμε την άρρωστη οικονομία μας.

Οπότε, ω παίδες Ελλήνων, ένα χαράτσι ακόμα, «δίκαια κατανεμημένο» για το ταμείο για τις φυσικές καταστροφές θα προστεθεί στους ώμους των γκιαούρηδων ραγιάδων, ημών, δηλαδή, με τους ένδοξους προγόνους και τους αμφίβολους επιγόνους...

Να κλάψουμε, αδέρφια, που δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε. Κυβερνά ένα κόμμα με περίπου 400 εκατ. ευρώ χρέη, περίπου δέκα χιλιάδες πολίτες χρωστάνε κάτι λιγότερο από 50 δισ. ευρώ, αλλά τα αντιπλημμυρικά μας εξαρτώνται από τη δική μας, ρημαγμένη τσέπη.

Ο λαός σώζει τον λαό, αλλά όχι με χαράτσια.

Κάλπες έχουμε μπροστά μας.

Πράξτε τα δέοντα, διότι η επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης καλά κρατεί για το φαίνεσθαι. Στην πράξη, έρμοι ραγιάδες μου, εμείς θα περάσουμε και πάλι από το ταμείο.