'Αρθρο του Δημήτρη Κοδέλα, πρώην βουλευτής Αργολίδας,στην εφημερίδα ''Δρόμος της Αριστεράς'':
Ακούγοντας τον πρωθυπουργό να μιλά για «επανάσταση της δημοκρατίας», για νέα μεταπολίτευση και για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, θα υπέθετε κανείς ότι αυτό το έθνος πρέπει να διέρχεται μεγάλες στιγμές ανάτασης, κυριαρχίας και δημοκρατίας.
Ένα ακόμα φαινόμενο της εποχής είναι η εφαρμογή Pokemon Go, όπου ο χρήστης «κυνηγά» και εκπαιδεύει χαρακτήρες από το κινούμενο σχέδιο Pokemon, ψάχνοντάς τα σε διάφορα σημεία της χώρας με το κινητό του. Ατάκες από τη συγκεκριμένη εφαρμογή όπως «πάω να κυνηγήσω πόκεμον» έχουν γίνει αιτία χιουμοριστικού σχολιασμού από τους χρήστες κοινωνικής δικτύωσης. Πολλές οι ενστάσεις για το συγκεκριμένο παιχνίδι που βρίσκει όλο και πιο πολλούς φανατικούς υποστηρικτές καθημερινά.
Της Σόνιας Τάνταρου – Κρίγγου, Δικηγόρου
Πολιτευτή Αργολίδας της ΝΔ.
Μιας και μας τελείωσε η μεσαία τάξη, μιας και μας τελείωσαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι επιστήμονες, αφού πήραμε τα μέτρα για τον τάφο των επαγγελμάτων τους, μιας και μας τελείωσαν οι συνταξιούχοι, αφού τους κατακρεουργήσαμε τα εισοδήματα, μιας και δεν θα μας ξαναψηφίσουν οι νοικοκυρές και όλοι όσοι χάσουν τα σπίτια τους αφού... κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη, τι μένει; Μένει να βάλουμε στο παιχνίδι τους εφήβους των 17 ετών.
Άρθρο του Γιώργου Πινάτση,Προέδρου του Συνδέσμου Βιοτεχνών Ξυλουργών Αργολίδος:
Γιατί πρέπει οι αυτοαπασχολούμενοι Βιοτέχνες και Μικροί Έμποροι να έρθουν πιο κοντά με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Η Απεργία, τα Συλλαλητήρια, τα Μπλόκα της αγροτιάς, οι Αγώνες όλο το προηγούμενο διάστημα, αποτελούν την καλύτερη απάντηση στην προκλητική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ό,τι το σχέδιό τους είναι δίκαιο και στηρίζει τους αδυνάτους.
Το νόμιμο είναι και ηθικό, λέει το Ευρωκοινοβούλιο. (Αν σας θυμίζει κάτι η φράση, ναι, πρωτοπορήσαμε και σε αυτό ως χώρα, αρκετά χρόνια νωρίτερα.)
Λίγες ημέρες πριν από την κρίσιμη, πολύ κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής, και ενώ διεξάγεται πραγματικός διπλωματικός πόλεμος ανάμεσα σε Ευρώπη και Τουρκία για το προσφυγικό, με βασικό θέμα συζήτησης τα ανταλλάγματα που με επιμονή ζητεί η τουρκική πλευρά, μια σειρά «ατυχών» -αν μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε έτσι- δηλώσεων χτύπησαν χθες από παντού όλα τα ευαίσθητα και εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα των ημερών και κυρίως την κυβέρνηση, η οποία δεν έχει περιθώρια να μην είναι σοβαρή.
Θεωρία και πράξη. Δύο έννοιες που η απόσταση μεταξύ τους πολλές φορές μπορεί να είναι χαώδης. Πόσο περισσότερο στην πολιτική και ειδικά στις μέρες μας στο σύνθετο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον. Ο ακρογωνιαίος λίθος παρόλο αυτά μιας επιτυχημένης πολιτικής θεώρησης είναι το κατά πόσο αυτή υπηρετείτε και εν τέλει γίνεται πράξη προς όφελος της κοινωνίας.
Άρθρο της Σόνιας Τάνταρου – Κρίγγου, Δικηγόρου
Πολιτευτή Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας.
Επί τουρκοκρατίας στην Ελλάδα, όταν σε μια οικογένεια συνυπήρχαν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, και επειδή προφανώς δεν είχαν έναν σωρό κατσαρολικά και ταψιά για να μαγειρεύουν ξεχωριστά, ούτε πολλές εστίες, ιδίως σε περιοχές της Ελλάδας όπου το χοιρινό αποτελούσε το κύριο γιορτινό πιάτο των ορθοδόξων, που είναι απαγορευτικό για τους μουσουλμάνους, οι προνοητικές νοικοκυρές έφτιαχναν ένα ζυμάρι και χώριζαν με αυτό το ταψί στα δύο: από τη μια μεριά το χοιρινό και από την άλλη το αρνάκι, ενώ το ζυμάρι στη μέση δεν άφηνε το χοιρινό να μολύνει το κρέας των μουσουλμάνων με τα «μιαρά» υγρά του.
